ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αληθεια δεν πολυβγαινω απο το σπιτι. Αλλα αμα παω καμια φορα σε κανα καφε, στο μολ, στην εκκλησια, θα τυχει και θα συναντησω ενα αξιολογο ατομο. Εναν αντρα που ΝΑΙ θα ηθελα να συμβει κατι μαζι του. Ειναι εκει που λες, "Η ζωη μου δειχνει οτι ακομη εχω ελπιδες". Και τοτε ενα χαμογελο αστραφτει. Αλλα ειναι μονο για μια στιγμη. Πως να το κανω; Σε εναν αγνωστον να παω και να πω γεια σου με λενε ταδε; Δε μπορω... Κι ετσι πεταει και χανεται η ευκαιρια. Πι.Χι.Στην εκκλησια σημερα ειδα ενα αγορι. Με κοιταζε, τον κοιταζα. Ενοιωσα για μια στιγμη το αισθημα της ευτυχιας. Χαρηκα πολυ. Του ειχα αρεσει, το ενοιωθα. Μετα σκεφτηκα οτι δε πρεπει να αφησω την ευκαιρια και ετσι οταν τελειωσε η λειτουργια εμεινα απεξω να τον περιμενω. Περιμενα... Περιμενα.... Σε μια στιγμη λεω "Την επομενη Κυριακη αν το θελει η μοιρα θα τον συναντησω". Και εφυγα. Αλλα τον σκεφτομαι.. Σκεφτομαι ολους οσους μου εστειλε η ζωη και εφυγαν σαν φυλλο στον αερα οπως λεει και ο ... (ξεχασα!) Και θελω βοηθεια.. Πως πλησιαζεις καποιον σε μια τετοια περιπτωση; Χωρις να καταλαβει οτι τον γουσταρεις;; (ωστε να μην τη ψωνισει ΚΑΙ αυτος...)