ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι πρωτοετής μακριά από την πόλη μου και στο πανεπιστήμιο που πέρασα δεν γνωρίζω κανέναν,πλην της κοπέλας μου και των φίλων της(είναι σε μεγαλύτερο έτος από εμένα).Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν είμαι καθόλου καλή στην προσέγγιση νέων ανθρώπων και κάθε φορά αισθάνομαι άγχος,αγωνία και ζαλάδα όταν περιβάλλομαι από αγνώστους.Φοβάμαι πως δεν θα κάνω κανένα φίλο...σήμερα που ήταν οι εγγραφές είδα μερικά παιδιά που είχαν ήδη σχηματίσει παρέες και αναρωτιέμαι πως σκατά καταφέρνουν να έχουν φίλους πριν καν αρχίσει η σχολή...δεν θέλω να μείνω μόνη μου...είμαι πολύ καλή φίλη,πιστή,καλόβολη,ειλικρινής και χωρίς κακές προθέσεις...είμαι χαρούμενη και μέσα σε όλα,αλλά ειλικρινά ντρέπομαι να προσεγγίσω άλλα άτομα και φοβάμαι πως θα μείνω μόνη...δεν ονειρεύομαι έτσι την φοιτητική μου ζωή...μακάρι να έρθει να μου μιλήσει κάποιος και να βρω μια σωστή παρέα χωρίς κουτσομπολιά,κακοήθειες κλπ...δεν είμαι πολύ κοινωνική και φοβάμαι...κλαίω και αγχώνομαι συνεχώς...δεν ξέρω αν έχω πρόβλημα ή αν είναι όλα στο μυαλό μου...θέλω όμως τόσο πολύ να αποκτήσω φίλους,που στην ιδέα ότι δεν θα έχω κανέναν φρικάρω άσχημα....συγνώμη για το σεντόνι...εσείς λέτε πως θα μπορέσω να γνωρίσω νέα άτομα ή λόγω του χαρακτήρα μου δεν θα με πλησιάσει κανένας;