ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελευταία μέρα πριν τις διακοπές του πασχα. Είχαμε τσακωθεί και εκείνο το πρωί συνεχιστηκε ο καυγάς μέσω μηνυμάτων. Επέμεινα ότι ήθελα να σε δω και τελικά δέχτηκες. Κι εσύ ήθελες, πάντα ήθελες.Πρότεινα να βρούμε ένα ωραίο μερος, λίγο πιο μακριά, όχι πολύ τουριστικό. Με πηγες σε μια παραλία, σε ένα γραφικό ταβερνάκι πάνω στο κύμα. Το ανακαλύψαμε μαζί. Ήταν όλο δικό μας εκείνο το μεσημέρι. Τσακωθηκαμε παλι, σηκωθήκαμε με πολλα νεύρα. Πήγαμε λιγο στην παραλία. Σε αγκάλιασα, σε φίλησα και ήσουν πάλι δικός μου, όπως κι εγώ ήμουν πάντα δική σου. Με κοίταξες με το πιο ερωτευμένο βλέμμα του κόσμου-πάντα τα μάτια σου σε προδιδαν- και μου ειπες μερικά από τα πιο γλυκά λόγια που μου είχες πει ποτέ. Όχι ότι έχω παράπονο. Πάντα ήσουν υπέροχος μαζί μου. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που είδα εκείνο το μέρος, δεν θέλω να ξαναπάω εκει ποτέ χωρις εσενα. Είναι μια από τις πιο γλυκόπικρες αναμνήσεις μας αγοράκι μου...(Συγχωρηστε το μελοδραματισμο μου, για κάποιο λόγο όλες αυτές οι αναμνήσεις έχουν στοιβαχτει μέσα μου και παλεύουν να βγουν).