ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή το ανάλογο κείμενο που δημοσιεύτηκε πριν μέρες, παίρνω θάρρος να ομολογήσω, έστω και ανώνυμα : Μπορεί το 2011 να ήταν μια κολασμένα κακή χρονιά που επιβάρυνε την ψυχολογία μου, όμως το 2012 με αποζημίωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο... Μετά από μήνες αναμονής κατά τους οποίους φυτοζωούσα και το μόνο που έκανα ήταν να στέλνω βιογραφικά σε αγγελίες και να περιμένω πάνω από ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό... Βρήκα μια όμορφη δουλειά, πέρασα ένα τέλειο καλοκαίρι και το ακόμα καλύτερο... Είχα ευχηθεί το 2012 να μου φέρει τον άνθρωπό μου. Και η πρωτοχρονιά του 2013 με βρήκε μαζί του, σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον με ένα πανέμορφο δαχτυλίδι στο αριστερό μου χέρι, μάτια βουρκωμένα και κεφάλι γεμάτο όνειρα... Μπορεί ώρες ώρες να αναρωτιέμαι τι έκανα για να το αξίζω αλλά όποτε τον σκέφτομαι ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά όσο τον έχω δίπλα μου να με φροντίζει... Για το μόνο που είμαι περήφανη είναι ότι ακόμα και σ' εκείνες τις μέρες πένθους και πενίας προσπαθούσα να μη χάνω το χαμόγελό μου και την ελπίδα μου ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες :)