ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η φίλης της κοπέλας μου ήρθε στο σπίτι που κατοικώ και γέμισε το ψυγείο με διάφορα τρόφιμα, γιατί θα πήγαινε διακοπές και θα χαλάγανε. Εγώ δεν ερωτήθηκα καν για το σκηνικό και επειδή δεν είχα όρεξη να κάτσω να έρθω σε σύγκρουση (η ψύξη δεν είναι δώρο θεού και εγώ τα φέρνω δύσκολα πέρα), είπα ότι θα της τα κρατήσω, εφόσον δεν θα χαλάσουν. Εκείνη είπε ότι δεν χρειάζεται να τα κρατήσω, αλλά τα έφερε για να μην πάνε χαμένα. Πράγματι, ήταν ένα πεπόνι και καρπούζι και κάποια άλλα πράγματα, όπως γάλα και αυγά και τυρί, που όσο να πεις δεν κρατάνε πάνω από λίγες εβδομάδες με τη βία. Επειδή δεν ήθελα να βρεθώ σε δύσκολη θέση, της είπα πως αυτά δεν χαλάνε αμέσως και να τα κρατήσει στο δικό της ψυγείο, εκείνη όμως είπε ότι θα τα αφήσει σε μένα όχι για αποθήκευση ή φύλαξη, αλλά για κατανάλωση. Εγώ τις δύο μέρες που πέρασαν και εν γνώσει της σχέσης μου τα κατανάλωσα, λίγο τυρί τη μία, λίγο καρπούζι την άλλη και τα αυγά τα έκανα ομελέτα χωρίς τύψη, αλλά με χαρά. Τώρα όμως η φίλη της σχέσης μου γύρισε από διακοπές και είπε ότι θέλει να πάρει τα πράγματά της γιατί το ψυγείο είναι άδειο. Της υπενθύμισα τον διάλογο και μου είπε ότι δεν ήταν αυτή η συμφωνία μου. Η σχέση μου πήρε το μέρος της σχέσης μου και μου ζήτησε να της δώσω χρήματα, τα οποία υπολογίζει γύρω στα 15 ευρώ (15 ευρώ για πράγματα που στη λαϊκή αγορά τα βρίσκεις με κάτω από 5). Εγώ εκνευρίστηκα όχι για την χρηματική εκμετάλλευση, αλλά για την ασυνέπεια και την έλλειψη συνεννόησης. Προφανώς θα δώσω τα 10 ευρώ (όχι 15 έωλα ευρώ), για να ησυχάσω, αλλά μέσα στο μυαλό μου άναψε red flag για επόμενη κίνηση. Η ζωή μου μετατράπηκε σε πεδίο αποθήκευσης.