ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτο το καλοκαιρι είναι διαφορετικό απο το προηγουμενο πιο μελαγχολικό ,θυμάμαι πόσο ωραία πέρναγα τα προηγουμενα χρόνια που ήμουν σε σχεση με εναν άνθρωπο που αν κ 40 εκανε την ζωή 30,ποτέ δεν βαρέθηκα μαζί του,βόλτες εκδρομές,εξόδους με αλλα ζευγαρια,επισκέψεις σε σπίτια,τον αγαπούσα δεν ήταν μόνο αυτό,άσχετα οτι χωρίσαμε τα χριστόγεννα λόγων διαφορών και τώρα ούτε που θέλει να ακούει για επανασύνδεση,έχει βρεί την ησυχία του μακριά απο μένα,όπως λέει.τελικά συνειδιτοποιώ πόσο λάθος έκανα και συγκρινοντας την ζωή μου απο κει κ έπειτα ένα κενό μια απέραντη ησυχία,και μοναξιά,γιατί όλο αυτό που έζησα μαζί του ήταν πολύ έντονο.Τώρα τίποτα δεν με γεμίζει,τι και αν έχω γνωρίσει και άλλους ανθρώπους και έχοντας προσπαθήσει να κάνω σχέση,όλοι είναι λίγοι μπροστά του,όλους τους συγκρίνω μαζί του.Λές και τιμωρούμαι για την λάθος αποφαση μου να χωρίσουμε πάνω στα νεύρα μου,αλήθεια πιστεύω οτι αυτό που περνάω είναι μάθημα,΄μια δοκιμασία,αλλά γιατι να κρατάμε τις καλές στιγμές και όχι τα αρνητικά που έχει ενας άνθρωπος τα οποία μας έκαναν να χωρίσουμε,και άραγε έχω κολλήσει γιατί πιστεύω οτι δεν τελείωσε ακόμα,τι είναι αυτό?ή ετσι νομίζω γιατι μπορεί να μην έχω βρεί κάτι αλλο να με συγκινήσει..Β36