ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απευθύνομαι σε όλους, αλλά κυρίως σε αυτούς που παλεύουν να φέρουν στα ίσια την ψυχική τους υγεία.Απύθμενο άγχος, πανικός,κατάθλιψη, παραίτηση, ο δικός μου σταυρός.Κλείνω σε λίγο 4 χρόνια που μπήκα σε αυτό το λούκι.Ανά περιόδους είμαι καλύτερα,κάνω σχέδια,προχωράω λίγο λίγο.Έκανα για λίγο ψυχοθεραπεία, αλλά για οικονομικούς λόγους σταμάτησα και είμαι μόνο με φαρμακευτική αγωγή.Παιδιά, αυτό που θέλω να πω, είναι πως δεν πρέπει να νιώθετε υπεύθυνοι ή αδύναμοι ή κατώτεροι για όσα περνάτε.Όσα περνάτε είναι η απάντηση της ψυχής σας σε αυτά που βιώνετε, και κατά ένα μεγάλο ποσοστό δεν ευθύνεστε εσείς. Όμως, όμως.Ευθύνεστε για το πώς θα απαντήσετε σε όλα αυτά.Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση σαπίλα θα ανακαλύψετε άμα αρχίσετε να ενδοσκοπείτε, πόσους τοξικούς ανθρώπους θα αναγνωρίσετε που δεν πιστεύατε μέχρι χθες ότι σας επηρέαζαν αρνητικά(και είναι συνήθως στο πιο άμεσο περιβάλλον σας). Πέρα από την ενδοσκόπηση όμως, θέλει αλλαγές.Ισχυρές αλλαγές, πιστέψτε με. Φαντάζει τεράστια ανηφόρα όταν φοβάσαι ακόμη και τη σκια σου, το να αρχίζεις να αλλάζεις το μέσα και το έξω σου, αλλά κατ' εμέ είναι μονόδρομος. Θα μου πείτε, όταν είσαι μέσα στη μαύρη χαράδρα, και νιώθης ανασφάλεια ακόμη και για τον τρόπο που αναπνέεις, πώς είσαι σίγουρος ποιες είναι αυτές οι αλλαγές που πρέπει να κάνεις;Ε, λοιπόν από την εμπειρία μου, είναι πολύ συγκεκριμένες για όλους.Φροντίστε το σώμα σας, είναι πάρα πολύ σημαντικό,είναι ο φίλος και συνεργάτης σας σε ό,τι μα ό,τι κάνετε. Μην αμελείτε τίποτα από ό,τι σας απασχολεί,ακόμη και τα πέντε κιλά που κάτσαν πάνω σας, το ξέρετε καλά πως τα σκέφτεστε πολύ πιο συχνά από ό,τι παραδέχεστε. Μην το σκέφεστε άλλο,χάστε τα.Φροντίστε την ξεκούρασή σας, είναι ζωτικής σημασίας. Βρείτε τους τρόπους εκείνους που σας κάνουν να ξεχνιέστε πραγματικά. Μην σνομπάρετε τίποτα.Παρατηρείστε καλά το πότε παύετε να σκέφτεστε το άγχος και την κατάθλιψη. Ίσως είναι οι στιγμές που παίζετε τάβλι, ή που βγάζετε μια φωτογραφία, ή που πλένετε τα πιάτα. Όσο άχρηστα κι αν σας φαίνονται, επαναλάβετέ τα για όσο χρειαστεί.Βρείτε μια δουλειά, και εδώ δε θέλω να επεκταθώ στα περί κρίσης και ανεργίας.Το θέμα είναι τεράστιο και δεν ξέρουμε πότε θα λυθεί.Αλλά ο προσωπικός μας χρόνος περνάει,και πρέπει κάτι να κάνουμε τώρα.Βρείτε λοιπόν, μια οποιαδήποτε δουλειά, έστω και λίγες ώρες.Μόνο κερδισμένοι θα βγείτε, καθώς θα αποκτήσετε νέες εμπειρίες,κάποια χρήματα, αλλά και το μυαλό σας θα είναι απασχολημένο κάποιες ώρες τη μέρα με θέματα άσχετα με τις φοβίες σας.Δοκιμάστε ανθρώπους γύρω σας.Μη μένετε μόνοι, όσο δελεαστικό και να είναι.Μην ψάχνετε τον έναν και μοναδικό κολλητό, ή την τέλεια σχέση που θα σας σώσει από το βούρκο.Δεν πρόκειται να σας σώσει κανείς, και ευτυχώς δηλαδή, γιατί θα ήσασταν πάντα σκλάβοι της διάθεσής του.Μιλήστε και ακούστε. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες ιστορίες κρύβονται γύρω μας,και κυρίως με πόσο διαφορετικούς ανθρώπους μπορεί να ταιριάξετε.Παρατηρείστε ποιοι άνθρωποι και ποιες συμπεριφορές τους σας κάνουν να νιώθετε καλά,και θα μάθετε πράγματα για τον εαυτό σας που δεν τα πιστεύατε.Παραδεχθείτε τα λάθη σας και μην είστε εγωκεντρικοί.Είναι πολύ ύπουλο τρυπάκι. Ναι, καλό είναι να λες στον εαυτό σου "εσύ είσαι διαφορετικός, εσύ είσαι πιο έξυπνος και δυνατός", αλλά αν η ψυχή σας φωνάζει βοήθεια και το σώμα σας απορρυθμίζεται κάθε τρεις και λίγο, κάτι κάνετε λάθος. Είναι απλό.Δε φταίτε για τη γαμοκοινωνία, τα πάμε,όυτε για τους γονείς σας που σας φορτώσανε βαρίδια, αλλά φταίτε αν παραμένετε κολλημένοι στη σκέψη ότι κάποιος σας χρωστάει. Κανείς δε σας χρωστάει, η ζωή είναι άδικη. Μόνο εσείς χρωστάτε στον εαυτό σας να αλλάξετε όσες φορές και όσο χρειαστεί, για να του επιτρέψετε να δει πως η ζωή χωράει τα πάντα,και κάποια πράγματα αξίζουν τη μάχη με κάθε εφιάλτη.Υ.Γ.1: Συγγνώμη για το κατεβατό, αλλά είναι λίγα μπροστά σε όσα έχω να πω.Δεν είναι λύσεις, είναι συμπεράσματα που έχω βγάλει. Είμαι κι εγώ ένας περιπατητής σε άγνωστο μονοπάτι,για την ώρα.Υ.Γ.2: Έχετε πάντοτε κοντά σας κάποιο ζωάκι.