22.9.2018 | 19:50
Ραντεβού παρωδία.
Ενώ το πρωτο ραντεβού ήταν τέλειο, το δεύτερο μας βγηκε λίγο πολύ περίεργο... Καθόμασταν και ο τύπος δεν ξεκολλαγε τα χερια του από πανω μου ,δεν έκανε κατι προσβλητικό η κατι περα από οσα του εχω επιτρεψει αλλα μόνιμα με αγκάλιαζε και με φίλαγε. Εγω την μια επεφτα με τα μουτρα γιατι ειχαμε καλη χημεια την αλλη τον εσπρωχνα και του ελεγα να μην βιαστουμε γιατι δεν μπορω , οτι θελω να μιλησουμε για να γνωριστουμε και τα γνωστά. Αυτός με απόλυτη ειλικρινεια μου ελεγε -εδω και μηνες μου αρεσεις και δεν σε βλεπω σαν ξεπετα και θα περιμενω οσο θες απλα εχω καιρο να ενθουσιαστω και το κατω μου κεφαλι δεν με αφηνει να συζητησω μην με παρεξηγεις-. Την μια πεταγε σεξουαλικα υπονοουμενα την αλλη το επαιζε κυριος σαν να ειχε διακοπτη ενω που και που πεταγε τρομερα αστεια. Η ειλικρινεια εφτασε σε τετοιο επιπεδο που σε κάποια φαση μου λεει -εκσπερματιζω γρηγορα και ειπα να το αναφερω πριν δεθεις μαζι μου - και εγω του απανταω - και εγω ειμαι κλαψιαρα ,και πρηχτρω επομενως ισως να θες να κοψεις λασπη- .Σε καποια φαση πηγα ως κλαψιαρα να βαλω τα κλαματα γιατι ενιωθα αβολα και τοτε ειχαμε ενα απιστευτο moment τρελου connection, οπου μου ζητησε συγγνωμη, κοιτωντας με εντονα στα ματια και ειπε οτι θα μαζευτει και αρχισαμε να μιλαμε αγκαλια για τις ζωες μας. Λέγαμε για τα ψυχολογικα μας και τα υπαρξιακα μας, ωσπου....Εκανε πριτς και εγω πεθανα στα γελια και τρομαξαμε να με συνεφερουμε. Μετα αρχισαμε να περπαταμε και στον δρομο με εκανε φουρλες και με φιλαγε στο μετωπο και εγω τον εβριζα μεταξυ σοβαρου και αστείου. Γενικα ήταν πολύ κωμικοτραγικο ολο αυτο, που σε ακυρες φασεις γελαγαμε με τα χαλια μας. Την επομενη μερα εστειλε μηνυμα να δει τι κανω και να ζητησει παλι συγγνωμη...Θα λειψει για λιγες μερες και μου στελνει συνεχεια. Το περιεργο στην ιστορια αυτη, ειναι οτι και οι δυο θελουμε πολυ να βρεθουμε ξανα...
0