ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρε ηλίθιο πλάσμα, σου έστειλα ένα ξενύχτησα-να-βρώ-τις-σωστές-λέξεις-τέλειωσαν-και-τα-τσιγάρα-γαμώ μήνυμα με ευχές και τι μου απάντησες; "Φχαριστώ ρε" και για κερασάκι τρείς από 'κείνες τις αμφιλεγώμενες φατσούλες με το χαμογελάκι, που δεν ξέρεις πότε είναι καλό και πότε ειρωνικό να μου γαμάει το μούντ και να ανοιγοκλείνω την συνομιλία με ύφος "Τι μόνο αυτό; Σίγουρα δεν χάθηκε κάτι στο ενδιάμεσο;", αγκαζέ με τα αυτομουτζώματα, μετά τις 3 που το πήρα πιο χαλαρά. Και τσα-τσιιίνγκ το νοτιφικέσιο μετά από καμιά ώρα... "Πώς περνάς;". Τι λές τώρα; Την αλήθεια. "Μια χαρά, κλασσικά όπως τα ξέρεις." Κούλ ινάφ έ; Κούλ ινάφ ιντίντ! Πιάσαμε το κουβεντολόι. "Πού θα πάς διακοπές;". "Ε μάλλον Αθήνα με κόβω". Τι να κάνω και γώ, άνεργος φοιτητής είμαι και τρώω κακάκια από θέμα οικονομικής ρευστότητας. Και πάμε στο παρασύνθημα... Μου πρότεινε να πάω στο εξοχικό του με μία κοινή μας φίλη. Σοβαρά τώρα;!Αλήθεια ασούμε;! Τι ακριβώς περίμενε; Ποιόν άλλον ρόλο, εκτός απ'αυτόν του μαλάκα, καλώμουν να παραστήσω; Πολύ περίεργο κόνσεπτ φίλε! Απάντηση μία δικαιολογία αναγκαστικά και περίμενα μια ανταπόκριση, κάτι, ένα "Δεν πειράζει" έστω. Τίποτα ο φίλος, φίλε! Παρά ταύτα, τα λάηκζ στο φού-μπού δίνουν και παίρνουν. Ε δεν θα στείλω εγώ πάλι. Αν όντως γούσταρε να με δεί, ας κάνει μία ακόμα κίνηση και ας μην μείνει μόνο στην πρόταση, που οι πιθανότητες να πάω ήταν μηδαμινές και το ήξερε. Άλλωστε ας μην ξεχνάει πόσο άδοξα τελείωσε πρίν κάποιους μήνες "η φάση" μεταξύ μας όταν μου αποκάλυξε πώς βρέθηκε με τον πρώην του και αναθεώρησε γενικά και ως συνέπεια δεν μπόρούσαμε να συνεχίσουμε γιατί δεν θα άντεχε να ξαναδεθεί με άλλο άτομο και μετά να χωρίσει. Σίριουσλι; Όντως; Περιμένεις ακόμα από εμένα κίνηση;