5.3.2015 | 04:56
Ρε Γιάννη...
φαίνεσαι απίστευτα γλυκό παιδί, πρέπει να είσαι και η ψυχή της παρέας αν κρίνω από τις αντιδράσεις των φίλων σου όταν είστε μαζί, και πάνω από όλα αυτά καταφέρνεις να είσαι και διανοούμενος με αυτές τις φωτογραφίες που βγάζεις και τα ψαγμένα τραγούδια που ανεβάζεις. Δεν μιλάμε για ομορφιά όταν σε γουστάρει το μισό ΤΕΙ. Φαντάσου και να ήξεραν τι παιδί είσαι, σφαγή θα γινόταν. Είσαι τόσο κουλ κι όμως δειλιάζω να σου μιλήσω. Δεν εισαι σαν εμένα. Ξέρω ότι θα καταλάβεις, αλλά δεν θέλω να σε αναστατωσω. Εσύ λογικά θα ψάχνεις καμία γλυκιά κοπέλα σαν εσένα, όχι κάποιον του κύκλου μας... Πως θα ένιωθες αν ήξερες ότι σε σκέφτομαι τα βράδια; αυτό το παιδικό σου χαμόγελο μου έχει πάρει τα μυαλά. Τα ματάκια σου, οι εκφράσεις σου, ΕΙΣΑΙ ΕΡΩΤΑΣ ΓΑΜΩΤΟ και δεν ξέρω τι να κάνω μέχρι να φύγω απ'αυτην την πολη και να μην σε βλεπω πια. Μάτια που δεν βλέπονται λένε...., αλλά εγώ και στον ύπνο μου εσένα βλέπω πάλι. Εύχομαι τα όνειρα σου να γίνουν πραγματικότητα και να ζήσεις μια ζωή ευτυχισμένος, τόσο δυνατά όσο εύχονται το 1μου ονειρο (εσύ) να πραγματοποιηθεί. Ίσως απλά φταίει που είσαι τέλειος και σου αξίζουν τα καλύτερα. Μάλλον εγώ δεν θα είμαι ποτέ το καλύτερο για εσένα... Έχω αρχίσει να συμβιβάζομαι σιγά σιγά...