ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένας φίλος μου το ήξερε το site και μου είπε σαν ψυχανάλυση να γράψω εδώ για να ηρεμήσω οπότε ακούστε: Πριν 10 χρόνια στα 19 πέθανε ο πατερας μου και παράτησα την σχολή του Πολυτεχνείου στην Αθήνα για να δουλέψω μιας και είχαμε πολλά χρέη και στεγαστικό δάνειο να μας κυνηγάει. Αλλά από το 2018 αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι πολύ καλά οικονομικά σε σχέση με το 2010 μιας και στην μία δουλειά που έχω το 2018(πριν είχα 3 μαζί με αυτήν) έγινα διευθυντής και παράτησα τις άλλες 2 και τα πάω καλά. Ένα πράγμα δεν κατάλαβα πως για κάποιο λόγο η απείχιση μου στις γυναίκες ανέβηκε μετά το 2018 όταν πήρα σαν δώρο στον εαυτό μου μετά από όλα όσα έχανα ένα a5 audi (που σιγά την ferrari δηλαδή) και στις παρέες πλέον όλες θέλανε να με γνωρίσουν. Μέχρι τα 27 δεν ήξερα τι σημαίνει αργία να μην δουλεύω ή να κάνω περιττά έξοδα. Ούτε πτυχία είχα με εξαίρεση ένα lower όποτε μόνο με πολύ δουλειά μπορούσα να προχωρήσω. Το 2010 δεν είχα στην κυριολεξία λεφτά ούτε για καφέ δύο κοπέλες που είχα προσεγγίσει μετά από 2 εβδομάδες σχέση με χώρισαν με διάφορες χαζές δικαιολογίες. Για 8 χρόνια ξέχασα τα πάντα μόνο δούλευα 15 και 17 ώρες την μέρα κάθε μέρα πέθανε και η μάνα μου το 2012 και πλέον έπρεπε να κρατήσω το σπίτι μην το πάρει η πουτάνα η τράπεζα και να ξεχρεώνω κάρτες και λεφτά που δεν είχα δει ποτέ. Ανέβασα την δόση το 2012 στα 2000 ευρώ τον μήνα και δώσε πόνο...Όυτε διακοπές 5 μέρες δεν πήγαινα καθόμουν όλο τον Αύγουστο για να δουλεύω part time σερβιτόρος όταν έκλειναν και οι οι 2 από τις 3 δουλειές που είχα(είχα 3 δουλειές δούλευα 7 μέρες την εβδομάδα). Με τις γυναίκες ήταν όλα περιστασιακά όταν βγαίναμε δεν είχα να χαλάω ούτε μπορούσα να πηγαίνω στις αργίες που θέλανε τριημερα δεν μου έφταναν και δούλευα. Γενικά απλά πράγματα κανά φαγητό καθημερινή βράδυ έξω κανένα μπουζούκι στα όρθια το Σάββατο και μετά σερί δουλειά την άλλη μέρα.Δεν μπορούσα να κερνάω ούτε να κάνω δώρα και περιττά έξοδα ενώ σκεφτόμουν ακόμη και τα σουβλάκια που έτρωγα στις 12 και 1 το βράδυ όταν τελείωνε η μέρα μου. Δεν έκανα σχεδόν καμία σχέση οι περισσότερες ήθελαν part time sex για κάποιο λόγο και όταν τους έλεγα για σχέση δεν θέλανε με εξαίρεση μια που έφαγα ένα κέρατο... Σήμερα εγώ στα 29 μου πως να εμπιστευτώ αυτές που μου λένε ότι για εμένα τα χρήματα δεν μετράνε η δεν τα κοιτάω; Νιώθω πως στην κυριολεξία όλες με πλησιάζουν για το πορτοφόλι(που σιγά τα εκατομμύρια που βγάζω απλώς ζω σχετικά άνετα αλλά πάλι δουλεύω 12 ώρες την μέρα με εξαίρεση Κυριακή οπότε είναι και λογικό να βγαίνουν...) και αυτό φίλε πραγματικά σε τρελαίνει δεν παλεύεται με τίποτα... Τα έχω συνδιάσει στο μυαλό πως όταν δεν είχα (δηλαδή έβγαζα αλλά έφευγαν για να ξεχρεώνω) ούτε γυρνούσαν να με κοιτάξουν και τώρα ξαφνικά έγινα περιζήτητος γαμπρός... Ή φταίει ότι έχω πλέον να χαλάω και φαίνεται όποτε ποσεγγιπζω τιπς γυναίκες ή εγώ είμαι κομπλεξικός με τα χρήματα και είναι όλα στο μυαλό μου. Πάντως αυτό που κατάλαβα μετά από τα 8 χρόνια γαμησιού για να τα προλαβαίνω όλα (μιας και προσπαθούσα μια με δύο φορές την εβδομάδα να βγω μια βόλτα και να το πάω σερι μετά)είναι ότι άμα τα έχεις διευκολύνεται η ζωή σου. Ωραία τα μεγάλα και χαριτωμένα λόγια ότι δεν μετράνε αλλά συνήθως ακούγονται από ανθρώπους που δεν τους έλειψε τίποτα. Καμιά δεν αγάπησε τον φτωχό τον συγγενή το audi όμως πολλές...