ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ένα φίλο το Στέλιο.Μεγαλώσαμε μαζί στο χωριό,πήγαμε στην ίδια τάξη,συγκατοικήσαμε όταν σπουδάζαμε,σαν αδερφό τον είχα.Μέχρι που πήγε φαντάρος και κόψαμε λίγο,όχι κάτι σοβαρό.Όμως σίγουρα άλλαξε πολύ στον τρόπο σκέψης του.Εγώ έμεινα στο χωριό και ευτυχώς βρήκα μια καλή δουλειά στο αντικείμενο που είχα σπουδάσει.Ο Στέλιος προτίμησε να βρει την τύχη του στην Αθήνα προφασιζόμενος ότι δεν υπάρχει εργασιακό μέλλον στην επαρχία και ότι τα χρήματα ήταν λίγα.Σεβαστό και κατανοητό.Πρόσφατα του έκανα επίσκεψη για μια εβδομάδα στην Αθήνα.Αυτά που είδα εκεί με ξενέρωσαν απόλυτα.Ο Στελάρας ΕΙΧΕ βρει δουλειά για κανένα εξάμηνο και όλα είχανε πάει καλά.Έπειτα γνώρισε κάτι περίεργες παρέες εκεί κάτω και τα παράτησε όλα.Στο μεταξύ λέει ψέματα στους γονείς του ότι δουλεύει ακόμα και του στέλνουνε και κάποια χρήματα για ενίσχυση υποτίθεται.Στην ουσία ζει με τα λεφτά που έβαλε στην άκρη έξι μήνες και τα χρήματα που του στέλνουν οι γονείς του.Αλλά πως ζει;Σε ένα μισοκατεστραμένο υπόγειο με δανεικό ίντερνετ και ρεύμα,όλη μέρα μαζεύονται και πίνουν,τριγυρνάνε σαν τα ρεμάλια με κάτι κουρελιασμένα ρούχα,βρώμα και παρακμή.Εγώ δεν ξέρω τι να κάνω;Σκέφτομαι να τον δώσω στους γονείς του,που αυτοί του στέλνουν λεφτά κι αυτός κάνει το ρεμάλι στην Αθήνα ενώ υποτιθεται ότι δουλεύει.Και όχι τόσο για το Στέλιο όσο γιατί λυπάμαι τους γονείς του,μου τη σπάει αυτός ο τρόπος ζωής και η Αθήνα σαφώς.