ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουν περασει χρονια απο τοτε που τελειωσε η σχεση μας. Μια σχεση που ξεκινησε με σφοδρο ερωτα, παθος κ αμοιβαιο θαυμασμο. Ειχες κατακτησει το σωμα μου κ το πνευμα μου, ημουν δικη σου. Για χρονια αισθανομουν πως ησουν εκει για μενα κι ας ημασταν μακρια, αισθανομουν πως με προστατευε η αγαπη σου. Αυτο αλλαξε.. Υστερα ηρθαμε κοντα, αλλα απομακρυνθηκαμε αλλιως κ συρθηκαμε σε ενα αργο τελος... Ενα τελος που με καταρρακωσε... Το στρες που περασα οδηγησε σε προβληματα υγειας.. Δεν ξερω πως θα ειχε καταληξει αν δεν ειχα μεσα μου εφοδια ωστε να αγωνιστω κ συνειδητα να προχωρησω. Κ φτανουμε στο σημερα... Ειμαι καλα απο ολες τις πλευρες... Δε μου λειπει τιποτε.. Οικογενειακα, επαγγελματικα ολα σουπερ. Η σκεψη σου ομως ακομη με βασανιζει... Ισως γιατι ποτε δεν μου ειπες το γιατι... Και για μενα αυτο ειναι το μεγαλυτερο ατοπημα... Μετα απο τοσα χρονια που σταθηκα διπλα σου δεν αξιζα μια αντρικεια εξηγηση? Κι ετσι περνουν τα χρονια, αλλα το αγκαθι μενει...