ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είδα λοιπόν προχθές την ταινία αυτή, καλά καλά όμως και μου έκανε τρομερή εντύπωση η πρωταγωνίστρια, η Αlice. Όλοι οι υπόλοιποι, πρόσωπα που είχαν εμφανιστεί στις προηγούμενες ταινίες αλλά και νέα, να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο, βασικά να τους σκοτώνουν ακόμη και να τους κατασπαράζουν...ο καθένας τους να έχει το δικό του ξεχωριστό τέλος κι εκείνη εκεί......ζωντανή......πάντα με έναν στόχο...προσηλωμένη σε αυτόν...αγέρωχη και ακάθεκτη...και δεν εντυπωσιάστηκα τόσο απ'την επιμονή της γιατί κι εγώ μουλάρα είμαι ή π.χ. απ'την αταραξία που πρόδιδαν τόσο οι εκφράσεις του προσώπου της όσο και οι κινήσεις της(στοχευμένες και ακριβείς) αλλά απ'την ικανότητά της πάντα να τα καταφέρνει...ακόμη κι αν ήταν λαβωμένη...επίσης μου έδινε μία γενική αίσθηση ότι ήξερε τι και ποιος την περιμένει, ήξερε ότι θα την κυνηγήσουν κι άλλα τερατόμορφα πιόνια της Umbrella, τα περίμενε, αναμετρήθηκε με πολλούς και πολλά, βγήκε νικήτρια όμως δεν είχε τελειώσει ακόμα, κάθε φορά που νικούσε εμφανίζονταν κι άλλος κίνδυνος που έπρεπε να αντιμετωπιστεί και αναρωτιέμαι τώρα, μήπως τις άρεσε αυτή η ατελείωτη πάλη? θα μπορούσε κάλλιστα να αφήσει τον εαυτό της να ηττηθεί και να γίνει άλλο ένα πιόνι, τέρμα τα βάσανα τέρμα όλα, να μην αισθάνεται αληθινά ούτε τον πόνο ούτε την χαρά...άλλωστε άλλοι τόσοι θα ήταν στο πλάι της κι αυτοί όμως πιόνια...με ανάγκες εμφυτευμένες από την red queen και με μια απερίγραπτη λύσσα για να τις ικανοποιήσουν...ανίκανοι φυσικά να καταλάβουν το βαθμό της λύσσας τους για να τρομάξουν και οι ίδιοι απ'τους εαυτούς τους.......ναι.........ήθελε την μάχη, διψούσε γι'αυτήν, δεν ήθελε να έχει την ίδια κατάληξη μ'αυτούς, γιατί όμως να τις άρεσε όλο αυτό? αφού δεν είχε να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν, ήξερε ποια είναι και πόσο αξίζει...μήπως λόγω της ικανοποίησης που θα λάμβανε μέσω της νίκης? όχι...ήταν κάτι παραπάνω απ'αυτό... ήθελε να τους δει λιωμένους...ένα με το πάτωμα...ας έρχονταν και άλλοι...εκείνη εκεί θα ήταν...ζωντανή και ετοιμοπόλεμη