4.2.2014 | 19:38
Σ' αγαπώ
Μέχρι και πριν λίγο καιρό, ήμουν απ' αυτούς που θεωρούσαν το «σ' αγαπώ» μια πολύ βαριά κουβέντα. Ήμουν σίγουρος πως για να το πει ένα πρόσωπο σε κάποιο άλλο, θα πρέπει να περάσει πολύς καιρός. Σε φίλους πάντα έλεγα «τι; είπες ότι τον/την αγαπάς; δεν εννοείς αυτό. έχεις φάει κόλλημα απλά, ενθουσιασμός είναι. να τον/την ερωτεύτηκες, οκ. αλλά να του/της πεις «σ' αγαπώ» από τώρα; πολύ πάει». Στις προσωπικές μου δύο σοβαρές σχέσεις που 'χα μέχρι στιγμής, το είπα μετά από πολύ καιρό. Δεν μου 'βγαινε εύκολα. Μετά από μια γνωριμία που προέκυψε πριν λίγες βδομάδες, έχω να πω ένα: μπούρδες! Γνώρισα κάποιον και νοιώθω ότι τον ερωτεύτηκα κι ότι τον αγαπώ, κι ας μην τον γνωρίζω ακόμη τόσο καλά. Αλλά τον νοιάζομαι, τον αγαπώ. Μου βγαίνει να τον λέω «μωρό μου», μου βγαίνει να του πω πως τον αγαπώ. Κολλήματα έχω φάει αρκετά, αλλά ποτέ δεν μου 'βγαλε κάποιος κάτι τόσο γρήγορα. — Ποιος είσαι εσύ που θα ορίσεις τι πάει να πει αγάπη; Ποιος είσαι εσύ που είσαι τόσο σίγουρος πως κάποιος δεν μπορεί ν' αγαπήσει μέσα σ' ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα; Πώς θες να ξέρεις τι νοιώθει ο ένας για τον άλλον; Όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο «μου την δίνουν» οι ορισμοί κάποιων πραγμάτων, όπως αυτός της αγάπης. Πείτε το όποτε θέλετε, ή μην το λέτε καθόλου. Εγώ, πάντως, τον αγαπώ.