ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα αφήσει το σπίτι μου ασυμμάζευτο, τα ρούχα μου στον καλόγερο, το γραφείο άνω κάτω, το σαλόνι ακατάστατο. Έκανα μόνο το μπάνιο κι έπλενα τα πιάτα κι αυτά με βαριά καρδιά. Τον εαυτό μου δεν τον φρόντιζα όπως παλιά και μάλλον πήρα και κάτι κιλάκια αυτόν τον μήνα. Και τώρα είμαι εδώ και γράφω αυτήν την εξομολόγηση , γιατί μάλλον έτσι είμαι εγώ. Βρίσκεται κάτι που χαλάει την ισορροπία μου και μετά χαλάνε όλα όσα έχτισα με δυσκολία τόσο καιρό. Από την όρεξή μου να συμμαζεύω το σπίτι μου μέχρι την όρεξη να τρώω υγιεινά και να γυμνάζομαι. Αλλά έρχεται ένα σημείο που λέω τέλος και το ξαναπιάνω από εκεί που το άφησα. Δεν πήγε χαμένη η ψυχολόγος μου, ε; Κι αυτό το σημείο αυτή τη φορά είναι σήμερα Ξέρεις τι είναι αυτό το σημείο; Είναι αυτό που παραδέχομαι επιτέλους ότι η αιτία για όλα αυτά υπάρχει και με πόνεσε. Με πόνεσε το ταξίδι που έκανα για σένα. Με πόνεσε η συμπεριφορά σου. Με πόνεσε το τέλος που μου έδωσες. Με πόνεσε που μετά από 5 χρόνια έπρεπε να βάλω ένα οριστικό τέλος στο εμείς που είχα στο μυαλό μου. Με πόνεσε κι όσο προσπαθούσα να μην το βγάλω προς τα έξω και με καλύψει, αυτό έμπαινε πιο μέσα και μου τρωγε τη σάρκα. Μου τρωγε την ενέργεια. Και ξέχασα πόσο αγαπάω τον εαυτό μου. Και δεν έφτιαχνα τα μαλλιά μου το πρωί, ούτε βαφόμουν. Και δεν ήθελα να είμαι όμορφη ούτε για μένα , ούτε για κανέναν. Κι έτρωγα μαλακίες σα να μην με ένοιαζε όλος ο κόπος που έκανα για να τα χάσω. Και πέρασα μια μίνι κατάθλιψη αυτόν τον μήνα. Όχι εξαιτίας σου. Εξαιτίας μου. Όλο αυτό είναι δικό μου, όχι δικό σου. Εγώ το περνάω, εγώ το σηκώνω, είναι ένα ακόμα μάθημα μόνο για μένα. Και θα το φυλάξω κι αυτό μέσα μου. Και θα θυμάμαι ότι στις ?? Φλεβάρη γύρισα σπίτι μου με μια σκιά μέσα μου και πως σήμερα στις 24 Μάρτη νιώθω ξανά έτοιμη να ανασάνω και να το πιάσω από κει που το άφησα. Ήμουν αδύναμη για κάποια διάστημα γιατί είμαι κι εγώ άνθρωπος και δεν το άντεξα όλο αυτό και λύγισα και δάκρυσα και κλείστηκα και υποκρίθηκα ότι είμαι καλά, αλλά έχω υπάρξει και μαχητής και θα ξαναυπάρξω. Ούτε σ'αγαπώ.Ούτε να'σαι καλά.Ούτε να αποκτήσεις ό,τι επιθυμείς.Όχι γιατί είμαι κακός άνθρωπος, αλλά γιατί δεν τα νιώθω αυτά για σένα όπως δεν τα νιώθω για κάποιον άνθρωπο που πήρε φευγαλέα η περιφερική μου όραση καθώς πήγαινα για καφέ.Σα να μην υπήρξες ποτέ νιώθω.Το μόνο που έμεινε από εσένα είναι απλά το όνομά σου.Και δεν το λέω με πικρία ή κακία, παρά μόνο με απορία.Τελικά δυο γνωστοί μπορεί να γίνουν άγνωστοι κι αυτό να μην πονάει.Να μην προκαλεί κανένα συναίσθημα. Σα να μην έχει δημιουργήσει ο δημιουργός (όποιος και να ναι) κάποιο συναίσθημα γι'αυτήν την κατάσταση.Καληνύχτα. Αύριο είναι σίγουρα μια νέα μέρα.