Ρε συ, με τέτοια ψυχολογία όχι μέχρι το περίπτερο δεν πας, αλλά δεν πας ούτε μέχρι το ράφι της βιβλιοθήκης σου για να διαβάσεις κανέναν Rothfuss να ξεχαστείς, να ξεφύγεις. Μην το βάζεις κάτω. Ζω στη Σκανδιναβία και καταλαβαίνεις ότι το δέρμα των ντόπιων εδώ δεν είναι σχεδιασμένο για τον ήλιο. Ε και λοιπόν? Σε πληροφορώ ότι δεν ξέρω πού να πρωτοκοιτάξω, ένας κι ένας είναι οι περισσότεροι. Κι εδώ δεν σου πιάνει κουβέντα η κάθε θεία που περιμένει μαζί σου στην ουρά, οι άνθρωποι είναι συγκρατημένοι, δεν το έχουν πολύ με τις εξόδους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι βαρετοί. Ούτε εσύ χάνεις την αξία σου απλά και μόνο επειδή δεν βγαίνεις και δεν είσαι τόσο εξωστρεφής όσο θα ήθελες. Επένδυσε στον εαυτό σου, επένδυσε στις δικές σου ασχολίες και θα βρεθούν και για σένα φιλίες και γνωριμίες. Καλά κάνεις και δίνεις χρόνο στην κατάσταση με τον ιό να στρώσει λίγο, γιατί τώρα θα πέσουν όλοι με τα μούτρα να βγαίνουν. Κράτα, όμως, ηθικό ακμαιότατο και θα είσαι μια χαρά!
10.6.2021 | 15:58
Σάν να μην υπάρχω.
Έτσι αισθάνομαι. Κλεισμένος όλη μέρα σε ένα σπίτι με τις απαραίτητες προμήθειες για φαγητό. Εξω δεν θέλω να βγαίνω ,δυνατός ήλιος όλη την ημέρα που καίει το δέρμα μου, ιός που δεν έχω διάθεση να κολλήσω. φοβάμαι να μιλήσω σε άλλους ανθρώπους έξω. Ποιό το νόημα να ζώ. Να είμαι ίντερνετ όλη μέρα και να ασχολούμαι με σαχλαμάρες. Για γυναίκα ούτε λόγος. Καμία δεν θέλει άντρα σαν εμένα. Είμαι εγκλωβισμένος σε ένα αόρατο κελί.
1
