29.11.2011 | 12:34
Σαν σήμερα...
... είχα το πιο λυτρωτικό κλάμα της ζωής μου, χώθηκα στην αγκαλιά σου, έκλαιγα για ώρες , πίναμε κρασί. Ένα βάρος είχε φύγει από μέσα μου, ένιωσα στη αγκαλιά σου την ευτυχία και ας μην το ξέρεις. Μπορεί να έχω ξεχάσει πολλά από εσένα, μπορεί να μην θέλω να θυμάμαι, μπορεί να με έχεις πληγώσει και τώρα να είσαι ένα παρελθόν που δεν έρχεστε το βράδυ να με ενοχλήσει.. να σε θεωρώ πλέον σαχλό, ίδιος με τους τύπους που κοροϊδεύαμε μαζί, αλλά ήσουν κομμάτι μου, είσαι μέρος από μένα, είχες φιλήσει τα μάτια μου.. οπότε θα σε θυμάμαι, θέλω κάποια στιγμή να σε ξανά δω, όχι ερωτικά, ανθρώπινα, που ξέρεις.. ίσως και να γίνει... κάποτε.. πότε δεν α είναι αργά για μας, να το θυμάσαι.. http://www.youtube.com/watch?v=fRmS5LFVaxU ( όχι ότι θα το ξέρεις)