ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι είναι κι εκείνες οι μέρες -ψέμματα οι ημερομηνίες- που δεν είναι σαν όλες τις άλλες. Είναι ξεχωριστές. Μέσα τους κρύβεται η ιστορία σου. Ή μαλλον η ιστορία σας. Και ξέρεις. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Τα όσα ζήσατε όχι. Αυτά μένουν πάντα ίδια. Στο λεγα και θα στο λέω για πάντα. Όσο κι αν αλλάζουμε εμείς, ένα κοινό παρελθόν μένει πάντα εκεί. Όμορφο, τέλειο, γλυκό. Ναι εντάξει. Κι υπερβολικό. Είναι μέρες που συμβολιζουν την αρχή. Άλλες ένα τέλος. Άλλες μια μετάβαση. Δεν ξέρω αν το ότι τις θυμάμαι με κάνει να ζω στην σκιά του παρελθόντος, ή δείχνει οτι πια αντιμετωπίζω το γεγονός ότι είναι παρελθόν και δεν έχει ουδεμία σχεση με τη πραγματικότητα. Αλλά χαμογελάω στη σκέψη. Κι αυτό μου αρκεί. Κι η τύχη θες, το κάρμα, η μοίρα, τυχαίνει κάποιες στιγμές να σου στείλει εκείνο που ακριβώς χρειαζεσαι εκείνη την ώρα. Κάτι που έχει τη δύναμη να σε κάνει ευτυχισμένο αλλα παράλληλα να μπορει να σε καταστρεψει τόσο εύκολα. Μα ό,τι κι αν τελικα ήταν, κάθε αρχή προυποθέτει ένα τέλος σωστά? Ίσως ήταν η αρχή για το δικό σου τέλος. Ή μαλλον για το δικό μας τέλος. Κι ίσως για αυτή την περίεργη αρχή να θυμάμαι αυτή την ημερομηνια. Γιατί έμαθα ότι κάποιοι φεύγουν. Κι όσο δύσκολη κι αν είναι η προσαρμογή σε αυτά τα νέα δεδομένα, όσο περιεργη κι αν είναι αυτή η περίοδος, υπάρχουν άλλοι που έρχονται. Και μπορούν να σου δώσουν πράγματα που δεν είχες καν φανταστεί. Ίσως μείνουν για "πάρα πολύ", ίσως για πάρα πολύ λίγο σε σχέση με αυτο που θες. Κι ίσως φύγουν τελικά κι αυτοί. Μα να σου πω ένα μυστικό? Η ζωή μας αλλάζει εκείνη τη στιγμή που εσύ πιστεύεις πως όλα είναι ίδια. Η ζωή μας αλλάζει πριν καν το καταλάβουμε.Δεν σαρέσει να "γιορτάζεις" ή να "θυμάσαι" μέρες μου λεγες. Μεταξύ μας, δεν σε πίστεψα ποτέ.Χρόνια πολλά λοιπόν.