12.3.2014 | 18:07
Σαν τον φοίνικα,,,
Μετά από μια μεγάλη περίοδο κατάθλιψης είναι σαν να ξυπνάς από τον λήθαργο,αλλά πιο τρομακτικό.Γιατί γύρω σου το τοπίο είναι άγνωστο.Χρειάζεται κουράγιο όχι μόνο το να σηκώσεις το βλέμμα στον ουρανό και να δεις τη ζωή με αισιοδοξία και να προχωρήσεις αλλά και για να δεις τι έχει μείνει από τη παλιά σου ζωή.Οι άνθρωποι που αγαπούσες θα έχουν φύγει και όσοι έχουν μείνει θα θέλουν να αποδείξεις ότι είσαι πίσω για τα καλά.Θα θέλουν να επανορθώσεις.Θα έχεις χάσει ευκαιρίες.Θα έχεις χάσει στιγμές,ωραίες στιγμές.Θα συνειδητοποιήσεις ότι έχασες χρόνο,πολύτιμο χρόνο..ένα,δύο ή και δέκα χρόνια ζωής.Είναι ένα τέρας η κατάθλιψη που σε καταπίνει...και χάνεις φίλους και είσαι μόνος..σαν τη φωτιά,η ψυχή σου και το μυαλό σου σε καίνε ζωντανό,αλλά δεν πεθαίνεις.Απλά ουρλιάζεις μέσα σου χωρίς κανείς να ακούσει.Και μετά από όλα τα συντρίμμια που άφησαν μέσα σου οι φωνές που σε κυνηγούσαν πρέπει να δεις και τη ζημιά που έκαναν στη ζωή που είχες αφήσει πίσω σου.Η αλήθεια είναι ότι θα τρομάξεις. Θα προτιμήσεις να γυρίσεις πίσω.Θα φοβάσαι την κάθε σου κίνηση.ΣΤΑΜΑΤΑ. Τα κατάφερες!Το νίκησες το τέρας.Το ΝΊΚΗΣΕΣ. Εσύ.Είσαι δυνατός άνθρωπος.Και σαν τον φοίνικα,αναγεννήθηκες μέσα από τις στάχτες.Προφανώς και είναι ένας κόσμος άγνωστος και τρομακτικός.Και δεν θα σου πω ψέματα,δεν θα είναι πάντα όμορφος και καλός.Θα ξαναπονέσεις. Αλλά είσαι μαχητής.Θα επιζήσεις.Θα τα ξανακαταφέρεις.Μην εγκαταλείψεις ποτέ.Κυνήγα την ευτυχία και τη ζωη γενικότερα με λύσσα.Σου αξίζει.Τα σημάδια της μάχης σου μην τα φοβάσαι.Σε κάνουν πιο όμορφο.Για αυτό σου το ξαναλέω,και σε εσένα που το διαβάζεις το κείμενο αυτό,αλλά και στον άνθρωπο που άφησα πίσω μου:Είμαι ένας άνθρωπος ελεύθερος,δυνατός και ποτέ ξανά δεν θα με νικήσεις.Μπορεί να αργήσω αλλά θα πάρω τη ζωή μου πίσω!