10.1.2016 | 03:41
Σας έχει τύχει
Να εύχεστε να έχετε κάνει έστω τις μισές μαλακίες που σας έχουν κατηγορήσει; Να πείτε, ένα καλά να πάθω αφού φέρθηκα έτσι; Η κατανόηση που οφείλουμε και δείχνουμε στον συνάνθρωπο δεν πρέπει να γυρνάει και σε μας; Τέλος πάντων, Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.Δε με νοιάζει να βρω γκόμενο, ούτε να νιώσω καλά. Δεν περιμένω να μετανιώσει ή να μου εξηγήσει αυτή τη φορά. Απλά πρέπει να βρω έναν πιο σταθερό λόγο να ζω από κείνον. Ό,τι κι αν έχω πει, μου δίνε νόημα να τον αγαπώ και απολάμβανα αυτό που ήμουν όταν τον αγαπούσα. ντρεπόμουν βέβαια γι αυτό που ήμουν όταν σε ζήλεψα τώρα τελευταία. Καταβάθος ξέρω πόσο πολύ φοβάμαι τον έρωτα και τις σχέσεις. Γιατί πιστεύω ότι θα απογοητεύσω τους άλλους. Αντέχω ν απογοητεύομαι και να δείχνω πάλι και πάλι κατανόηση αλλά το αντίθετο όχι. Και τέλος πάντων, ίσως είναι καλύτερα να είμαι μόνη και να μην το ξαναπαλέψω γενικά.Δεν μπορώ να ψάχνω κάποιον να του μοιάζει γιατί είναι ιδανικός, αν όχι για σχέση για ήρωας σε βιβλίο. Με όλα τα θετικά και αρνητικά που φοβάσαι ότι αν πλησιάζεις πολύ θα γοητευτείς και ποιος σε σώζει μετά γιατι εσύ δεν είσαι αυτό που θέλει. Θα πρέπε να ναι πιο εύκολο και να με πιστεύε λίγο παραπάνω, γράφω τόση ώρα γι αυτόν και γιατί; Γιατί; Απλά και μόνο για να γεμίσω απόψε τις εξομολογήσεις με άθλια κλάψα και μιζέρια. Δεν πιστεύω. Και μια φωνή μου λέει ότι όσο τρελή και να μαι είμαι φοβερή και είμαι ό,τι του λείπει. Όχι αυτό που φαντάζεται πως είμαι αλλά αυτό που δεν θέλει να μάθει πως είμαι. Και μια άλλη ότι λέψ μαλακίες. Και μια τρίτη πως αν συνεχίσω να μην κοιμάμαι και θα ασχημύνω και θα είμαι ζόμπι αύριο και ότι είμαι άνεργη. Είναι που εγώ, η Μ. θα αφιέρωνα τη ζωή μου σε κοινωφελή σκοπό. Θα αυτοβελτιωνόμουν συνέχεια γνα να προσφέρω ό,τι καλύτερο στους ανθρώπους γύρω μου και θα βελτιωνόμουν στην τέχνη της αγάπης. Είναι που εγώ θα άλλαζα εμένα προς το καλύτερο, για να υπάρχει ένας λόγος σεβαστός που γεννήθηκα και ακόμη δεν μπορώ να χωνέψω ότι όσο κι αν με νοιάζουν τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, όσο κι αν με νοιάζουν οι σπουδές μου, όσο κι αν με νοιάζουν τόσα... εκείνος με νοιάζει πιο πολύ και θέλω να σκάσω που δεν μ αγαπάει όπως εγώ. Αλλα από την άλλη κι εγώ όταν σκέφτομαι τι νιώθω και υπό ποιες συνθήκες... ε τρελή με λέω. Και θα γινόμουν η αλλαγή. Είμαι γελοία. Άπλά μία γελοία. Και Μάνο σ' αγαπάω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υ.Γ, Χωρίς στάλα αλκοόλ, θα το καταλάβω αν διαχειριστής κόψει επιτέλους μια εξομολόγησή μου. Πόσο ρόμπα να γίνω, πρώτα σε μένα, Γιατί λαιφό αναγνώστες εσείς ένα ενοχλητικό σεντόνι θα δείτε, δεν σημαίνω τίποτα για σας αλλά όταν σκέφτομαι ότι δεν σημαίνω τίποτα και για κείνον, θέλω να γράφω κατεβατά. Ασυνάρτητα κατεβατά. Μέχρι να κουραστώ και να πέσω ψόφια, όχι πως δεν θα σκέφτομαι. Κι όπως μου χε πει και ένας φοβερός τύπος... είναι σχέση εξάρτησης/μπορεί και έρωτας σε πλατωνική μορφή αλλά δεν σώζομαι. Από τη μια αν με παρατήσει θα μείνω μόνη αλλά δεν θα ρυθμίζει τα συναισθήματά μου, θα νιώθω μια μόνιμη κόπωση, βαρεμάρα και λύπη. Λίγο ότι υπάρχω για να τρώω και να κοιμάμαι αλλά δεν θα ναι καλύτερα από τα ύψη να πέφτω; Μου υποσχέθηκε να ρθει να με βρει και άλλαξε γνώμη, Πόσο άλλο ; Και θα πάει να βρει άλλη ενδεχομένως. Πόσο άλλο; Ε τώρα που με ξέγραψε δεν θα είμαι μια χαρούμενη και μετά να νιώθω προδωμένη. Θα είμαι μόνη αλλά δεν θα φοβάμαι ότι δεν μ΄αγαπά, ότι θα έξαφανιστεί μια μέρα πάλι.