ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...να περνάτε περιόδους που κλείνεστε πιο πολύ σπίτι, δεν σας κάνει αίσθηση να βγείτε με φίλους; Δηλαδή έστω αυτή η έξοδος 1 φορα τη βδομάδα... Πέρασα μια ζορικη φάση 2 χρόνων, όχι με κάποια απώλεια, ευτυχώς, απλά με σοκαριστικά φορτωμένο πρόγραμμα και πράγματα να διαχειριστώ και όταν ελάφρυνε αρκετά ένιωσα, ως ένα βαθμό, αρχικά πως αυτό εχω ανάγκη να κάνω, να "λιώσω". Ακόμη, για λόγους υγείας έκοψα τον αγαπημένο μου καφέ και σχεδόν τελείως το τσιγάρο, που κάπως με παρακινούσαν να είμαι συνέχεια έξω, να το πω; Pathetic, αλλά οκ...Νιώθω πως πέρασα μια φάση επαναπροσδιορισμού των πάντων, των σχέσεών μου, των φίλων μου, της δουλειάς μου, της επιθυμίας για μητρότητα, του εαυτού μου...Αλλά από σήμερα άρχισα ένα ένα τα βηματάκια να ξαναανοιχτώ προς αυτά που με εκφράζουν σε παλιά ή σε καινούρια.Δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κάποιος αυτό που μου συνέβη, αλλά σας έχει συμβεί κι εσάς; It's the end of en era? Δηλαδή, μπήκα σε μια νέα φάση ζωής, ίσως, με κάποιους ανθρώπους σταθερούς, αλλά και με καινούρια γούστα και νέες προτεραιότητες;