22.3.2016 | 15:27
Σας έχει τύχει ποτέ;
Αυτόν τον τυχαίο άγνωστο που μόλις προσπέρασες ή που κάθισε απέναντί σου, χωρίς να του έχεις μιλήσει ποτέ, χωρίς να τον έχεις ξαναδεί, παρά μόνο σε αυτό το απειροελάχιστο δευτερόλεπτο που συναντιούνται τα βλέμματά σας, που από την στάμπα της μπλούζας που φοράει, ή την μουσική που ακούς να ξεγλιστράει από τα ακουστικά του ή από το βιβλίο που διαβάζει, ή από το άρωμα που άφησε πίσω να νιώσεις ότι σε κάποια άλλη ζωή, διάσταση, συμπατική τυχαιότητα θα είχατε τόσα και τόσα να πείτε; Ή ακόμα και ίσως, ίσως να είναι το ταίρι σου; Μα ποτέ δεν θα το μάθεις. Γιατί φοβήθηκες να μιλήσεις. Γιατί έτρεχες να φτάσεις στην δουλειά. Γιατί έχεις εθιστεί στην άνεση της συνήθειας. Και μένεις εκεί. Σε αυτό το απειροελάχιστο δευτερόλεπτο που συναντιούνται τα βλέμματά σας, να νιώσεις ότι χάνεσαι πριν να επιστρέψεις ξανά στην ανιαρή ζωή σου, πριν να αναρωτιέσαι ξανά για το τι θα είχε γίνει αν…