ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι γίνετε μέσα μου. Η πρώτη σχέση μου ήταν ονειρική. Υπήρχαν τεράστιες δυσκολίες όμως υπήρχε πραγματική αγάπη, στοργή, διάθεσή να πολεμήσουμε ο ένας για τον άλλον. Ξαφνικά όμως σταμάτησα να τον αγαπώ και σταδιακά χωρίς να ξέρω το γιατί τον μίσησα. Χωρίσαμε και μάλιστα πολύ άσχημα εκ μέρους μου. Μέχρι τέλους προσπαθούσε να με βοηθήσει ενώ ταυτόχρονα δεν καταλάβαινε τι γινόταν. Έκλεισα κάθε πόρτα, του ξεκαθάρισα ότι δεν θέλω να ξαναχουμε ποτέ επικοινωνία. Τώρα 4 χρόνια μετά όπως είχα ξενερώσει έτσι όλα τα συναισθήματα αγάπης που ένιωθα για αυτόν επέστρεψαν στο πολλαπλάσιο. Δεν νιώθω μόνη αυτή τη περίοδο, ούτε χώρισα πρόσφατα η' οτιδήποτε άλλο. Ξαφνικά ένα πρωί μετά από ένα όνειρο που τον είδα και σκέφτηκα όσα είχαμε περάσει. Αναρωτιέμαι ποιος να ναι άραγε σήμερα, τι να κάνει. Δεν έχω όμως δικαίωμα να τον ενοχλήσω ειδικα μετά το τρόπο που του συμπεριφερθηκα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθα τότε και τι έπαθα και τώρα. Γιατί αλλάζουν έτσι τα συναισθήματα μου?