ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μερικες φορες αισθανομαι πως δεν συνεργαζομαι και τοσο με τις σκεψεις μου, θα μπορουσαμε και καλυτερα. Συγκεκριμενα μπορει να περναω καλα και μετα να με πιασει το υπαρξιακο μου, να ειμαι με φιλους και οταν φευγουν να νιωθω οτι θα γινει κατι κακο, να πηγαινουν καλα τα πραγματα στην ζωη μου αλλα να εχω μια αισθηση οτι κατι κακο με περιμενει για να γελασει με την παρτη μου. εχω προσπαθησει να κανω mute στις σκεψεις, αλλα αυτο δεν αποδιδει, χρειαζονται αντιμετωπιση, ουσιαστικη. βλεπω μερικους ανθρωπους που ειναι σαν να τους περικλυζει μια αυρα ασφαλειας και θετικοτητας, οτι και αν βιωνουν, σαν να μην τους διαπερνα, και οταν ειμαι μαζι τους αισθανομαι οτι τιποτα κακο δεν θα συμβει, ενω μπορει ηδη να συμβαινει. τι ωραιο θα ηταν κι εγω να ημουν ετσι. Υπαρχει κανεις που να το εχει αντιμετωπισει και να εχει να μου πει κατι χρησιμο;;; ευχαριστωω