ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηταν ακομη μια μερα συνηθισμενη,ετσι νομιζα τουλαχιστον.ξυπνησα αργα (γαμω το ξυπνητηρι μου) αργησα βιαζομουν να φτασω στην ωρα μου...διαθεση δεν ειχα οπως συνηθως.. κατεβηκα κ βιαζομουν λιγο για να φτασω στο μετρο. ειχε ωραια μερα..φτανοντας εβλεπα καποιον να με χαιρεταει απο μακρυα.. δεν προλαβα να βαλω φακους κ δεν εβλεπα καλα.. αλλα το καταλαβα,το ενιωσα οτι ησουν εσυ! ναι ησουν εσυ σε ειδα επιτελους μετα απο τοοοοσο καιρο κ οσο πλησιαζα δεν το πιστευα πως σε εβλεπα... το χαμογελο αμεσως εφτασε στα αυτια-δεν το ελεγχα! μου φανηκε οτι ειχεις κατι διαφορετικο,ειχες ομορφυνει,ησουν... δεν ξερω τι να πω.. ουτε τι να πω σε εσενα ηξερα.για βλακειες μιλησαμε! δεν μπορουσα να σκεφτω εκεινη την στιγμη,απλως προσπαθουσα να κερδισω οσο περισσοτερες στιγμες μαζι σου γινοταν. και μετα εφυγες... ομως τα λιγα αυτα λεπτα ηταν αρκετα για να μου φτιαξει το πρωι,η μερα,η εβδομαδα. ειχα μια ηλιθια εκφραση χαρας στο μετρο... ετσι λοιπον αλλαξε η διαθεση μου... και θελω να συνεχισω να ειμαι ετσι. σε ευχαριστω λοιπον! (εσενα και το συμπαν που με καθυστερησε οσο επρεπε για να σε προλαβω!)α! σου ειπα να κανονισουμε! θελω να σε ξαναδω συντομα