ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τόσα χρόνια ζούμε (η παρακολουθούμε ανάλογα την θέση του καθενός) απίστευτες αδικίες.Μετανάστες πνίγονται στην θάλασσα, χρόνια εργαζόμενοι μένουν στον δρόμο χωρίς σύνταξη/ασφάλιση, "φτωχοί" ενός άρρυθμου συστήματος πεθαίνουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, άνθρωποι εκτελούνται επειδή κάνουν ρεπορτάζ και προσπαθούν να μας μεταφέρουν εικόνες φρίκης από εμπόλεμες ζώνες, έξυπνες βόμβες σκοτώνουν αμάχους, παιδιά "πνίγονται" από χημικά, συμφέροντα και μυστικές υπηρεσίες ξεκινάνε εξεγέρσεις σε καταπιεσμένες χώρες του κόσμου με θύματα πάντα τους αδύναμους, απελπισμένοι κραυγάζουν για επανάσταση και διψάνε για αίμα σε κάθε γωνία του πλανήτη, εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο ο οποίος αποδίδεται πάντα στο τσιγάρο ακόμα και σε άκαπνους οργανισμούς, ξεχνάμε την μόλυνση του αέρα, τις "Φουκουσίμες", τα κινητά, την συνολική επιβάρυνση του ανθρώπινου οργανισμού στην σύγχρονη κοινωνία, το στρες που δημιουργείται από "το εργασιακό περιβάλλον" που παγκοσμίως και στον μέσο "εργάτη" (είτε γραφείου είτε εργοστασίου) ανεβάζει την θηλιά και την απελπισία στον λαιμό και σε πνίγει, την κατάθλιψη που θερίζει όσους έχουν την "πολυτέλεια" να είναι αυτό το εισιτήριο τους για τον άλλο κόσμο.... θα μπορούσα να συνεχίσω σε μορφή ελεύθερης γραφής για εκατοντάδες σελίδες να απαριθμώ τις αδικίες αυτού του κόσμου που προκαλούνται από δήθεν πολιτισμένους Ευρωπαίους και Αμερικάνους σε συνδυασμό με "πρωτόγονους" Αφρικανούς, Ασιάτες κ.ο.κ.Βλέπω τις εικόνες χάους στην Ουκρανία, απλά σαν το πιο πρόσφατο παράδειγμα, την βαλβίδα εκτόνωσης ενός καταπιεσμένου λαού, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες και σκέφτομαι... πρέπει να γίνει μια παγκόσμια ειρηνική επανάσταση, ένα μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης πριν γίνει όλος ο πλανήτης "Βαγδάτη". Πριν συνηθίσουμε τελείως να λέμε ευχαριστώ που δεν έχουμε -ακόμα- πεθάνει από κάποια βόμβα, που έχουμε ένα πιάτο φαΐ, που η κατάθλιψη που μας γεμίζει αυτός ο κόσμος είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα. Σκέφτομαι πως εσύ που διαβάζεις αυτό το μήνυμα, εσύ που έχεις ίντερνετ και ξύπνησες, τρως το πρωινό σου και μπήκες στις εξομολογήσεις να χαζέψεις ή να διαβάσεις κάποιο ερωτικό μήνυμα, όχι μόνο θα προσπεράσεις το μήνυμα μου, όχι μόνο "δεν σε αγγίζει", αλλά θα εκνευριστείς κιόλας και θα πατήσεις "δεν ταυτίζομαι", ίσως βρίσεις κιόλας σε σχόλιο, πάντως δεν συμμετέχεις, νομίζεις, ΝΟΜΙΖΕΙΣ πως δεν σε αφορά, πως απλά παραλογίζομαι και όλα είναι καλά. Δεν φταις -μόνο- εσύ και το καταλαβαίνω.Γιατί να φοβηθείς για έναν κίνδυνο που δεν βλέπεις;Αλλά αν δεν "ξυπνήσουμε" λίγο αγκαλιά, αν δεν αγαπηθούμε και αγαπήσουμε τον εαυτό μας σαν σύνολο, θα βρεθούμε και μεις μια μέρα να βγάζουμε τα μάτια μας. Αγάπη μου, όποιος/α και να σαι, κάνε μια παύση για ΕΝΑ γ...ένο λεπτό και ΝΙΩΣΕ. Δεν ζητάω να σκεφτείς, ζητάω να νιώσεις τον πόνο και τον φόβο αυτής της ανθρωπότητας, ζητάω να μεταφέρεις σε τουλάχιστον έναν άνθρωπο αυτό το συναίσθημα, σου ζητάω όταν έρθει η ευκαιρία από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο, να κάνεις πέρα τον θυμό σου και να δείξεις αγάπη.Σου ζητάω να περνάς κάθε μέρα το μήνυμα, πως όσο και να φοβάσαι είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και δεν θα μπεις ποτέ στην λογική να φας τον δίπλα σου από φόβο.Σου ζητάω να μην πειστείς ποτέ πως πρέπει να γίνεις ΖΩΟ για να επιβιώσεις. Κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα...