Φαίνεσαι έξυπνο παιδί και έχεις κατανοήσει το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος, είσαι κοντά στη λύση. Η ηλικία σου δεν ¨βοηθά¨ όμως μπορείς άνετα να κάνεις μια ήρεμη συζήτηση με τη μαμά σου, να της πεις πώς αισθάνεσαι, να τη ρωτήσεις γιατί νομίζει ότι υπάρχει αυτή η ένταση μεταξύ σας. Το ερώτημα που μπορείς να βάλεις είναι, πώς θέλουμε να περνάμε τη ζωή μας. Με ένταση και καυγάδες ή συζήτηση και κατανόηση ο ένας για τον άλλον. Προσπάθησε, πολλές φορές τα παιδιά είναι περισσότερο ώριμα από τους γονείς και συ είσαι σίγουρα μια τέτοια περίπτωση. Καλή τύχη και μια μεγάλη αγκαλιά από μια ... μαμά! (Ίσως καλή ιδέα θα ήταν να δείτε έναν ψυχολόγο)
12.7.2017 | 20:26
σε αυτη τη φαση που βρισκομαι αυτη τη στιγμη ...νοιωθω τελειωμενη, κενη και πονεμενη
δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο σημαντικο ειναι για μενα να μαθω τι κανω λαθος...νταξει μμετα απο τοσα νομιζω καταλαβα..σημερα τελειωσε ενας ομηρικος καβγας με την μαμα μου...το σκηνικο ηταν τραγικο ...ηταν φρικη! φωνες βρισιες ...μια καταρρευση.Ξερω τι εχω κανει λαθος, δεν δειχνω στους γονεις μου οτι τους αγαπω, δεν κανω τις στιγμες τους χαρουμενες και αυτο ισχυει. Σημερα η μαμα μου φωναζοντας αλλα εννοωντας ειπε οτι ειμαι καταστροφη, οτ της χαλαω καθε στιγμη και οτι δεν κανω τιποτα για να περασουμε καλα αλλα αντιθετως κανω οτι περνα απο το χερι μου για να χαλαω καλες στιγμες.Ενοιωσα για δευτερη φορα οτι δεν αισθανεται ωραια μαζι μου, οτι της στερω απο τη ζωη της. Την ρωτησα για ποιον λογο να το κανω αυτο>γιατι να θελω κατι τετοιο?δεν ηξερε.Τους εχω ταλαιπωρησει τους γονεις μου και δεν δειχνω πως τους αγαπω παρολο που εχουν κανει τοσα για μενα. ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΥΩ ...ΕΔΩ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΚΑΤΙ ΦΩΤΟ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΤΙΣ ΕΒΛΕΠΑ ΔΑΚΡΥΖΑ... τους αγαπω παρα πού ομως ειναι πολυ απογοητευμενοι και το καταλαβα απο τα ματια της μαμας μου και την οργη της...δεν γινεται να εχουν ολοι προβλημα μαζι μου αδικα...οι καυγαδες αυτοι αγγιζουν τα ορια της ψυχιατρικης... πηγαμε σε ψυχολογο..η μαμα μου εχει εκρηξειςμαζι μου...μακαρι να ηξερε οτι δεν την μισω ....αλλα τα λογια δεν ειναι τιποτα, οι πραξεεις ομως ειναι τα παντα και εκει δεν τα καταφερα ποτε... γραφω και δακρυζω...μακαρι να ηξεραν οτι ειμαι τοσο τυχερη που τους ςχω..παιδια αυτος δεν ηταν ο πρωτος τσακωμος και εχουμε φτασει σε τελικο σταδιο. Η μαμα μου ακουει τη φωνη μου και φριττει με αγαπα παιδι της ειμαι και εγω την λατρευω αλλα την αγαπη μου δεν δειχνω. Εστω καποιος να μου πει κατ...σας παρακαλω νοιωθω αδεια.Εδω παω να τους αγκαλιασω και φαινεται τοσο φεικ αλλα μεσα μου νοιωθω τοσα πολλα για αυτους. Δεν ξερω τι θα γινει , εχουμε γινει και το ρεζιλι στη γειρονια. Χρυσα 16...
4
