ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι με ενοχλεί περισσότερο..Το γεγονός πως σχεδόν πίστεψα στη μοναδικότητα εκείνων των έντονων ημερών?Που ένιωσα μοναδικά μαζί σου?Όντας ταγμένη και αφοπλισμένη απο κατι τόσο ξαφνικό και όμορφο..ΟΜΟΡΦΟ...όμορφο που δημιουργήθηκε ως μια φυσική εξέλιξη βασισμένη σε απλές "αγνές" προθέσεις η το πιο πιθανόν σαν κατι πιο στημένο με κάποιου είδους (δοκιμασμένης) παλιάς καλής στρατηγικής?Απο την άλλη λένε....ζήσε το τώρα! ...yolo..Ίσως ολα είναι ψευδαίσθηση..Γιατί ναι μεν το παρελθόν και το μέλλον είναι μια ψευδαίσθηση μιας και το μόνο που βιώνει κανείς είναι το τώρα του..άλλα τι γίνεται με τις αναμνήσεις?ΟΙ αναμνήσεις και τα συναισθήματα που σου προκαλούν έχουν αντίκρυσμα στο τώρα.Πώς μπορείς να τις παραβλέψεις?Ή ίσως και να μην χρειάζεται να τις παραβλέπεις..ίσως έτσι έχουν τη σημασία τους.Γιατί βρίσκεται κανείς σε μια κατάσταση που βιώνει.Μια κατάσταση δεν βιώνεται απαραίτητα θετικά άλλα και αρνητικά...δεν ξέρω που οδηγεί όλος αυτός ο παραλογισμός μου...θέλω να σκεφτώ λογικά άλλα μα τον Θεο το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι πως μου λείπεις και πως θα πέθαινα να σε κρατούσα αγκαλιά τώρα και να κοίταζα βαθια στα ματάκια σου..Ενα άλλο που ξέρω σίγουρα είναι πως αν είχα την επιλογή να μην σε γνώριζα ποτέ δεν θα την επέλεγα.Σε ευχαριστώ