5.11.2012 | 22:11
σε κάθε μου βήμα είναι εκεί
Τον σκέφτομαι,τον σκέφτομαι ακόμα όσο τότε ,μπορεί και λίγο περισσότερο!Εχει περάσει καιρός ,το ξέρω όμως η ανάμνηση του αντί να ξεθωριάζει μου φαίνεται συνεχώς εντονότερη!Δεν μπορώ να προχωρίσω,ίσως φανώ αθεράπευτα ρομαντική ,ακόμα και σαχλή ,όμως αλήθεια σε κάθε βήμα τον βλέπω εκεί...Θέλω να τον δώ ή έστω να του μιλήσω και ξέρω πως δεν μπορώ...Η τελευταία κουβέντα του?"Διέγραψε με,μου έχεις καταστρέψει τη ζωή,αν με αγαπάς κάνε σαν να μην υπάρχω γιατί μου κάνεις κακό"Κακό εγώ?Αλήθεια ,αναγνωρίζω τα λάθη μου,όμως δεν μου αξίζει σε καμία περιπτωση τέτοια αντιμετώπιση...Ναί ίσως ο"έρωτας " μου να ήταν λίγο ταλαιπωριακός,λίγο ζηλιάρης και ανασφαλής σαν και μλενα αλλά δεν πάυει να είναι έρωτας...Ασ μπορούσε να δει λίγο καθαρά,ας μου έδεινε μια ακόμα ευκαιρία...Προσπαθεί να προχωρήσει αλλά ισως αγνοεί ότι εμείς ανήκουμε μαζί..Δεν μπορώ να τον βλέπω να φέυγει,δεν μπορώ να δεχτώ το τέλος δεν μπορώ να μην μπορώ να τον αγαπάω!!
