ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πραγματικα λυπαμαι για το πως εχουν εξελιχθει τα πραγματα μεταξυ μας...Δεν επρεπε να ειχαμε καταληξει ετσι. Σε αγαπησα με ολη μου την καρδια, πρωτα σαν το πιο κοντινο μου ανθρωπο και αυτον που εμπιστευομουν περισσοτερο και μετα με εναν διαφορετικο τροπο, πιο εντονο, πιο αληθινο. Συνηθιζαμε να ειμαστε αχωριστοι και τωρα ουτε που θυμαμαι πως ειναι πια αυτο. Και φαινοταν σαν να ενοιωθες κ συ το ιδιο για μενα, απο τις πραξεις σου και τα λογια σου. Και αυτο ειναι που με πληγωνει περισσοτερο. Το οτι τωρα πρεπει να δεχτω οτι ολα ηταν ενα ψεμα, ποτε δεν με αγαπησες οσο εγω και οτι ολα ηταν ενα θεατρο για σενα... Πρωτη φορα νοιωθω τοσο απαισια και τοσο πληγωμενη, θελω να σε ξεχασω τελειως και φαινεται πως δεν μπορω. Δεν επρεπε να ειχα δεθει ποτε μαζι σου...