4.11.2011 | 11:26
Σε τελική ανάλυση δεν θα σκάσω κιόλας...
Ήρθες στη ζωή μου μια εποχή που όλα ήταν βαρετά κι ήμουν σε συναισθηματικό αδιέξοδο...η αλήθεια είναι πως εδωσες χρώμα στη ξεθωριασμένη μου διάθεση... είχες κι εσύ πολλά "ανοιχτά" θέματα με τον εαυτό σου τα οποία φρόντιζες να κρύβεις κάτω το δήθεν αγέρωχο στυλάκι που είχες υιοθετήσει...εκτίμησα όμως πολλά σε 'σενα... σ' αυτό που ήσουν στο βάθος... σαν άνθρωπος και θέλησα να σου δώσω πολλά, τα περισσότερα από αυτά που "ζηλευες" στη δική μου ζωή...η επιμονή σου όμως να μην παραδέχεσαι την αλήθεια ακόμη κι όταν το γεγονότα μιλάνε από μόνο τους και τα βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια με διώχνει κάθε μέρα και πιο μακριά...αφού δεν μπορείς ν' ανταποκριθείς στο μονάδικο "ζητούμενο" από τη πλευρά μου - την ειλικρίνεια - και διαλέγεις αντί ν' ανοίξεις στη ζωή σου παράθυρο με θέα στη θάλασσα ν' ανοίξεις εκείνο που έχει θέα στον ακάλυπτο... ε, δεν θα κάτσω να σκάσω κιόλας....