ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο λακωνικός μπορώ.Κατάγομαι από μια επαρχιακή πόλη και ζω στην Αθήνα. Είμαι φοιτητής και μιας και είναι καλοκαίρι πρέπει σε λίγες ημέρες να επιστρέψω εκεί, μέχρι τέλη Αυγούστου που ξαναρχίζω τα γνωστά με τη σχολή.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ:Εγώ δε θέλω να πάω στην πόλη μου. Η αλήθεια είναι πως λόγω κακής συνεννόησης δεν κανονίστηκαν διακοπές για φέτος ούτε με την παρέα μου εδώ, ούτε με τους γνωστούς μου τους παλιούς εκεί. Γενικά, από τη ζωή μου τον τελευταίο χρόνο εδώ έχω βρει άτομα με τα οποία έχουμε δεθεί για τα καλά και είμαστε πολύ στενοί φίλοι. Δε συνάντησα ούτε το δήθεν ούτε το σνομπ που ζούσα τόσα χρόνια που μεγάλωσα στην επαρχία. Έτσι, τώρα δε θέλω να επιστρέψω, νιώθω ότι τίποτα δε με συνδέει με κανέναν εκεί. Πέρα από το να δω τους γονείς μου, δε θέλω κάτι άλλο. Αλλά γι αυτό μου αρκεί νομίζω μια εβδομάδα. Είναι και η ηλικία που απαιτεί τον απογαλακτισμό. Συναντώ όμως εμπόδια. Κοντινοί συγγενείς και συγκεκριμένα, η θεία μου, η οποία και χωρισμένη, επεμβαίνει στις ζωές μας. Η μητέρα μου όσο και αν προσπαθεί να με υποστηρίξει, δεν τα καταφέρνει, γιατί ο πατέρας μου δεν αντιδρά σ' αυτό. Εν μέρει τη δικαιολογώ. Ίσως είναι και μία από τις λίγες ασχολίες της. Παρεμπιπτόντως, μια φορά που προσπάθησα να της μιλήσω μου επιτέθηκε λέγοντας ότι άλλοι μου βάζουν λόγια και ότι όσοι είναι εδώ μου πήραν τα μυαλά κάτι που προφανώς δεν ισχύει. Συνηγορώντας υπέρ μου ο πατέρας μου της μίλησε ίσως για μοναδική φορά, αλλά δε φάνηκε να ενοχλείται, ούτε να συμμορφώνεται. Πλέον, εγώ είμαι σε τέλμα. Θέλω να πάω για μια εβδομάδα και να επιστρέψω Αθήνα. Αλλά αν τους το πω δε θα με καταλάβουν. Ποτέ δεν το έκαναν. Πέρα από τη μητέρα μου, που είναι η μόνη μου σύμμαχος σ' αυτά, αλλά σε κάθε της προσπάθεια, συναντά τα ίδια εμπόδια. Έχουν περάσει διάφορα από το μυαλό μου, όπως να μη φύγω και να μείνω εδώ, ή να φύγω και να πάω σε κάποιον φίλο μου σε άλλη πόλη. Δεν αντέχω άλλο και πλέον δεν ξέρω τι να κάνω. Ευχαριστώ όσους βοηθήσουν εκ των προτέρων.Καλό καλοκαίρι σε όλους αδέρφια!