11.6.2013 | 00:07
Σε θυμήθηκα πάλι σήμερα..
Τον τρόπο που δάγκωνες τα χείλη σου όταν σκάλωνες μαζί μου, το δυνατό γέλιο σου, τα φιλιά σου που μου κόβαν την ανάσα, τις στιγμές που ξάπλωνες δίπλα μου και απλά με κοιτούσες και χαμογελούσες,την μελαγχολική λάμψη των πράσινων σου ματιών...Δεν είμαστε ζευγάρι και ποτέ δε θα είμαστε..Γιατί απλά δε θα μπορέσεις ποτέ να τα δώσεις όλα αποκλειστικά σε μια γυναίκα..Θα είσαι για πάντα ο πρώτος άντρας που με έκανε να βάλω στην άκρη τη λογική και να ακούσω την καρδιά και το κορμί μου..Η πιο μεγάλη τρέλα των εφηβικών μου χρόνων και η αφορμή να συνειδητοποιήσω ότι δε δίνω δεκάρα για το τι είναι και τι δεν είναι ''σωστό'' σύμφωνα με την κοινωνία...!ΚΑΝΤΕ ΤΡΕΛΕΣ ΠΑΙΔΙΑ,ΠΑΘΙΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΦΕΘΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ..!
