ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ΖΩ για το σεξ.Ζω για την συντροφικότητα, την τρυφερότητα, την αγάπη.Όμως η σεξουαλική δυσλειτουργία στους άντρες (που είναι πολύ κοινή και κανένας δεν το συζητάει) κάτι μου κάνει και μαραζώνω.Νοιάζεσαι κάποιον και αισθάνεσαι ότι σε απορρίπτει. Και κάπως το συνηθίζεις. Και μετά κάπου από το ΠΟΥΘΕΝΑ σε θέλει ένα πρωί και είσαι μπερδεμένη και ανέτοιμη και το δικό σου σώμα δεν αντιδρά τσακ μπαμ και άλλη μια αποτυχία εκεί.Και μπορεί και να είναι αλκοολικός. Μπορεί απλά να πίνει πολύ. Και γυρνάει από εξόδους με φίλους και βλέπεις το ματωμένο χέρι, γιατί έχει ρίξει μπουνιά σε τοίχο. Είναι γεμάτος τυφλή οργή και τρυφερότητα και τον αγαπάω.Αλλά τι στο διάολο κάνω μαζί του.'Όλα αφορούν πάντα αυτόν.Όλες μας οι στιγμές είναι αυτός.Όταν έχεις κάποιον στην ζωή σου δεν θα έπρεπε να μπορείς να πεις "σε θέλω μέσα μου" και να συμβαίνει; 'Η "και εγώ περνάω δύσκολες μέρες και αυτή είναι μια, πάρε με αγκαλιά και παρηγόρησε με εσύ έτσι, για δείγμα, μια φορά".Μπορεί με μια άλλη γυναίκα να μην είχε το πρόβλημα της δυσλειτουργίας. Και μπορεί να την νοιαζόταν ουσιαστικά και αληθινά.Εγώ τι κάνω εδώ.