ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε λιγότερο από ένα μήνα κλείνουμε ένα χρόνο μαζί.Οι λύπες και οι τσακωμοί ελάχιστοι μπροστά στις καλές μας στιγμές.Μπορεί να είμαστε μικροί, εγώ 17 και εσύ 18, αλλά είναι ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο. Αρκετοί φίλοι-και αρκετοί από εσάς που θα διαβάσετε την εξομολόγηση- θα μου πείτε(όπως είναι λογικό) "είστε μικροί και πρέπει να γνωρίσετε κι άλλους ανθρώπους για να κατανοήσετε ακριβώς τι θέλετε".Όμως εμείς έχουμε σχέση πολύ μακριά από την ανωριμότητα της ηλικίας μας.Μόνο σεβασμός, κατανόηση, συναίσθηση, κοινές παρέες και διάθεση. Το βλέπουν και οι γύρω μας και μας επικροτούν σαν το πρότυπο τους. Ώρες ώρες σκέφτομαι πως μου φτάνει αυτό για μία ολόκληρη ζωή , βέβαια μπορεί να είναι ο ενθουσιασμός του πρώτου έρωτα μπορεί και όχι. Εσύ ήσουν λίγο πιο "έμπειρος" από μένα και μου 'πες χθες το βράδυ πως δεν περίμενες να είχες τέτοια σχέση αλλά και πάλι μπορεί να είναι ένας νεανικός έρωτας μπορεί και όχι. Βλέπω οι φίλοι μου έρχονται και μου λένε ότι τους απατάνε , ότι φασωθήκανε-τη σιχαίνομαι αυτή τη λέξη-την μία μέρα με αυτόν/αυτήν και την άλλη με τον άλλον/την άλλην αλλά εμείς δεν ξεκινήσαμε έτσι. Εμείς δεν χρειάστηκε να "κάνουμε κάτι" 15 φορές πριν πούμε ότι είμαστε μαζί, δεν γνωριστήκαμε σε κλάμπ/πάρτυ και πήγαμε στις τουαλέτες οπότε ξαφνικά ερωτευτήκαμε, δεν ήμασταν βιαστικοί. Ελπίζω να κρατήσουμε λίγο ακόμα, γιατί νιώθω πως δεν έχω ζήσει αρκετά μαζί σου και είναι μεγάλα λόγια αυτά για ένα 17χρονο. Ίσως τελικά η φράση "ο έρωτας δεν έχει ηλικία" να αναφέρεται και σε μας , ίσως και όχι.Κι αν είναι απλά ένας νεανικός έρωτας, δεν με νοιάζει αρκεί να ζήσει ώσπου να νιώσουμε γέροι.Ζ(17) στον Γ(18)