Στο σημερινό «Α μπα»: υπαρξιακή διαφωνία

Στο σημερινό «Α μπα»: υπαρξιακή διαφωνία Facebook Twitter
92

 

__________________
1.


Γεια σου αμπα! Λοιπόν το "προβλημα" μου είναι λίγο χαζό. Γενικά, χωρίς να θέλω να ακουστώ ψωνάρα, πάντα λάμβανα πολύ προσοχή από το αντίθετο φύλο και την απολάμβανα. Τώρα όμως που είμαι στην πιο μονογαμική φάση της ως τώρα ζωής μου, τα τελευταία 3 χρόνια δηλαδή, αγχώνομαι όταν γνωρίζω καινούριους ανθρώπους γιατί φοβάμαι ότι θα μου την πέσουν με αποτέλεσμα να γίνομαι εξ αρχής επιθετική. Δεν έχω παραισθήσεις μεγαλείου, ξέρω ότι αν είσαι νέα κοπέλα που χωράει στα χαζα όρια της δυτικής αισθητικής θα σε φλερτάρουν. Ξέρω ότι γενικά οι άνθρωποι φλερτάρουν και δεν έγινε και τίποτα που δεν είμαστε όλοι διαθέσιμοι. Απλά εμένα πλέον αυτό μου προκαλεί άγχος κι όταν τελικά αντιληφθώ ότι παρά την αντικοινωνική μου συμπεριφορά κάποιος με φλερτάρει αγχώνομαι ακόμα περισσότερο. Δεν είναι ότι φοβάμαι να πω όχι απλά δεν θέλω καθόλου αυτού του είδους την συναναστροφή. Να σημειώσω έδω ότι το αγόρι μου είναι ο πιο τέλειος άνθρωπος του κόσμου και δεν με ζηλεύει καθόλου και έχουμε την καλύτερη σχέση, στα λέω για να μην νομίζεις ότι μου προκαλεί αυτός το άγχος, γενικά η σχέση μου είναι από τα λίγα πράγματα που με ηρεμούν! Θα πρέπει να ζήσω την από δω και πέρα ζωή μου σαν σνομπ πριγκίπισσα?- Είμαι το άγχος

Δυσκολεύομαι πολύ να μπω στη θέση σου, αλλά προσπαθώ. Νομίζω ότι η παγίδα στην οποία έχεις πέσει από μόνη σου, είναι ότι, αφού είσαι ελκυστική και ευχάριστη στο μάτι, είσαι και υποχρεωμένη να κρατάς τους άλλους ευχαριστημένους, γενικότερα. Η αντίδραση σου σε αυτή την υποχρέωση είναι να γίνεσαι επίτηδες επιθετική, αλλά αυτό που καταφέρνεις είναι να ζεις το ίδιο νόμισμα, από την άλλη πλευρά. Δεν έχεις καμία υποχρέωση να ανεβάζεις τους άλλους ψυχολογικά επειδή είσαι όμορφη, και κατά τον ίδιο τρόπο, δεν έχεις καμία υποχρέωση να προειδοποιείς τους άλλους με την επιθετικότητα ότι, ενώ είσαι όμορφη, δεν είσαι διαθέσιμη.


Είσαι άνθρωπος, και όχι ένα ωραίο φυτό που κάθεται και περιμένει να το διαλέξουν, ή φυτό που κάθεται όμορφο προς τέρψη των άλλων. Η ομορφιά είναι δική σου, όχι των άλλων, για να την πάρουν και να την επεξεργαστούν. Αν δεν θέλεις κάτι που σου προσφέρεται, μπορείς να λες όχι, ευχαριστώ, δεν θέλω, είτε είναι σοκολατάκι, είτε φλερτ.

__________________
2.


Ειχαμε παει με τους γονεις μου σε φιλους οικογενειακους που μας εκαναν το τραπεζι οι οποιοι εχουν γιο μεγαλυτερο μ 4 χρονια, ενα παιδι με δυσκολια στην κοινωνικοποιηση που σπουδαζει φυσικος στην Θεσ/νικη και απο οτι καταλαβα δε του αρεσει να πολυβγαινει και προτιμα το διαβασμα ολημερις. Η αληθεια ειναι πως πριν μερικα χρονια ετσι ημουνα. Τωρα ομως αλλαξα, δινω πανελληνιες και ανυπομονω να φυγω απο την επαρχια που ζω, βα εξερευνησω την Αθηνα, να κανω φιλους να αποκτησω σχεση, να κανω σεξ, να βρω νεα ενδιαφεροντα. Μιλαμε για καμια σχεση με τον τυπο. Παρολα αυτα οι γονεις μας αν δεν μας τα φτιαξουν θα παθουν τιποτα. Νιωθω οτι οι δικοι του με βλεπουν ως τον ανθρωπο που θα τον βγαλει απο τη μιζερια του και δε νομιζω οτι τον ρωτουν αν εχει κ πτοβλημα ή αν ειναι μιζερος. Ουτε και εμενα με ρωτουν και νιωθω οτι με χρησιμοποιουν. Νιωθω αβολα! Πως να το χειριστω; Α! Ξεχασα να σου πω. Οταν η μητερα του ανεφερε οτι μετα την εμμηνοπαυση οι σεξουαλικη ορμη της γυναικας ανεβαινει, εγω χαρηκα- και το εδειξα. Οκ δεν επαιξα και παλαμακια. Και εκεινος μολις το ειδε επαθε σοκ! 22 χρονων και επαθε σοκ. Ε Λ Ε Ο Σ-μαιρουλα-παναγιωταρα

Πώς να χειριστείς τι; Τι σου κάνουν; Τι μπορούν να σου κάνουν; Βλέπεις πού και πού έναν σε κάτι επισκέψεις. Δεν είναι πρόβλημα που χρειάζεται λύση. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις, και μακάρι να περάσεις εκεί που θέλεις.

__________________
3.


Αμπα είμαι προβληματισμένη ξανά και ζητώ την γνώμη σου! Σκεφτόμουν το θέμα των εκτρώσεων . Γιατί πρέπει οι γυναίκες που κάνουν έκτρωση να στιγματίζονται η να νιώθουν άσχημα για αυτην τους την απόφαση ; μπορεί να μην θέλουν οικογένεια και παιδιά στη συγκεκριμένη φάση της ζωής τους είτε λόγω μικρής ηλικίας η επειδή θέλουν να ανέλιχθουν επαγγελματικά. δεν έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση ούτε εγώ ούτε πρόσωπο που γνωρίζω απλώς αναρωτιόμουν. Θέλω την γνώμη σου. Φιλιά-Η προβληματισμένη

Δεν είναι ζήτημα «άποψης», δικής μου ή άλλων. Το θέμα είναι ταξικό και πολιτικό, και οι απαντήσεις είναι παντού γύρω σου. Οι γυναίκες στιγματίζονται γιατί τα δύο φύλα δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή, δεν αντιμετωπίζονται με τα ίδια κριτήρια, και γενικώς δεν είναι ίσα. Ο άντρας έχει περισσότερα δικαιώματα από τη γυναίκα, και για να συντηρηθεί αυτό το σύστημα, ο στιγματισμός είναι ένα εργαλείο. Μολαταύτα δεν υποφέρουν όλες οι γυναίκες το ίδιο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στιγματισμού και απομόνωσης το έχουν οι φτωχές γυναίκες χωρίς μόρφωση, και αυτές είναι που χρειάζονται ακόμη περισσότερο το δικαίωμα στην πρόσβαση της έκτρωσης.


Είσαι μπερδεμένη επειδή σου λείπουν πληροφορίες. Θα καταλάβεις πολλά όταν αρχίσεις να διαβάζεις για την εξέλιξη των πολιτικών δικαιωμάτων. Διάβασε αυτό, και συνέχισε το διάβασμα.


 

__________________
4.

Αγαπητή Α μπα
Διαβάζω εδώ και καιρό την στήλη σου και εχεις γίνει συνήθεια πλέον. Ήθελα να σε ρωτήσω και εγώ για ένα θέμα ερωτικής φύσης. Είχα μια μακροχρόνια σχέση(3,5 χρόνια) με έναν άνθρωπο που πέρασα πολυ καλα αυτά τα χρόνια παρ'όλη την διαφορά ηλικίας (11 χρόνια) και την διαφορετικη φαση. Εγώ φοιτητρια, εκείνος εργαζόμενος. Κάποια στιγμή έβαλα στην ζωη μου έναν αλλο άνθρωπο με τον οποιο απατησα τον σύντροφο μου. 2 φορες σε διάστημα 5 μηνων. Εκείνος ήξερε την ύπαρξη της σχέσης μου εξ αρχής και ενω δεν είχε προβλημα, στην συνέχεια θίχτηκε παρα πολυ και μου έκανε συνεχώς σκηνές για το γεγονός ότι ειχα σχεση. Οταν χωρισα η επαφή μας έγινε πολυ πιο συχνή αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε το γεγονός ότι είχα σχεση οταν γνωριστήκαμε. Να σημειώσω οτι και εδω υπαρχει η ιδια διαφορά ηλικιας αλλά ξεκίνησε ως μια καθαρα σεξουαλικη σχεση.. Για τον ιδιο, μια τετοια σχέση με τόσο καλό σεξ, οπως ισχυρίζεται οτι ισχυει για αυτον, είναι κριμα να μην γινει αποκλειστική σχέση. Για μενα παλι δεν ισχύει. Μπορω να τον κάνω να καταλαβει οτι δεν ειναι απαραίτητο να γίνει σχεση αυτο που έχουμε χωρίς να τον προσβαλλω; Και χωρίς αν γίνεται να μην χάσω αυτό που έχουμε?? Να σημειωσω ότι αυτή η ιστορία συνεχίζεται για εναν χρονο τώρα.. Χριστίνα

Η ιστορία που συνεχίζεται έναν χρόνο τώρα, Χριστίνα, είναι σχέση. Επειδή δεν κάνετε παρέα με κοινούς φίλους (ή μπορεί και να κάνετε) κι επειδή δεν πηγαίνετε μαζί σινεμά (ή μπορεί και να πηγαίνετε) δεν σημαίνει ότι αυτό που έχετε δεν είναι σχέση. Γνωρίζεστε, μιλάτε, κάνετε σεξ, άρα έχετε κάποια σχέση. Επειδή δεν μπαίνει στα κλασικά καλούπια, ή στο καλούπι που έχεις στο κεφάλι σου για τη «Σχέση», δεν ακυρώνεται. Το «αποκλειστική» σχέση είναι μια σχέση συγκεκριμένου είδους. Αυτή που έχετε είναι μια άλλη, επίσης συγκεκριμένου είδους.


Άρα, αν υπάρχει κάποιο θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, είναι αν αυτός θέλει αποκλειστική σχέση, κι εσύ δεν θέλεις. Αυτό σου ζητάει; Να μην βλέπεις άλλους άντρες, αλλά εσύ θέλεις; Αυτό δεν γίνεται να το αποφύγεις, πρέπει να το πεις με πάσα ειλικρίνεια, παίρνοντας το ρίσκο να χάσεις και αυτό που έχεις. Ξέρεις τι λένε για την πίτα και τον σκύλο. Έτσι είναι η ζωή.

__________________
5.


Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος πως γίνεται να κολλάνε κάποιοι άνθρωποι, αγόρια κ κορίτσια, με ανθρώπους που δεν έχουν κανει τιποτα για αυτούς? Το χω δει κυρίως σε φίλες μου, η κολλητή μου πχ το παίζει αντρακι ότι δεν θέλει σχέση κάνει κάτι με τον άλλον που θέλει μόνο σεξ κ το χει ξεκαθαρίσει ο άνθρωπος κ μετά τον κυνηγάει..τι τηλέφωνα τι παρακάλια τι βρισιμο να ακούει ο καημένος κ μετά να το παίζει γατούλα..να της εξηγώ ότι ο άνθρωπος το χε ξεκαθαρίσει από την αρχή κ δεν είχε δώσει ποτέ σημάδι για το αντίθετο κ να με βρίζει. Εντάξει θα πω στην αρχή κάτι αρνητικό για αυτόν, θα πω ότι δεν της αξίζει κ γενικά Ότι θέλει να ακούσει, αλλά πως μενεις κολλημενος με κάποιον τόσο καιρό που δεν ήθελε κάτι παραπάνω? Δεν πρέπει μετά από 2-3 χρόνια να ξεκολλήσει κάνεις??κ πόσο καιρό πρέπει οι φίλοι να νταντευουν σε τέτοιες καταστάσεις??

Μετά από δύο-τρία χρόνια τέτοιων πισωγυρισμάτων κανείς από τους δύο δεν είναι «καημένος». Και η φίλη σου, και ο άλλος, αμφότεροι παίζουν παιχνίδια εξουσίας, και είναι σαν σκύλοι που δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από το κόκκαλο. Έχουν παρασυρθεί από την αδρεναλίνη που χαρίζει αυτή η διαδικασία και δεν παίρνουν από λογική, οπότε μην προσπαθείς καν.


__________________
6.


Διάλογος μεταξύ συναδέρφων για τρίτο συνάδερφο που ήρθε να συντηρήσει το air condition
και που τον βλέπουμε μία φορά στα 2 χρόνια γιατί είναι σε άλλο τμήμα και σε άλλο κτίριο:
- έχει οικογένεια, παύση, ε είναι καλό παιδί
- ναι έχει και παιδί, παύση, είναι πράγματι πολύ καλό παιδί

Δεν μπορώ, δεν μπορώ. Δεν θέλω να τα ακούω αλλά δεν γίνεται. Όμως δεν μπορώ. Δεν αντέχω.
Όχι δεν αντέχω. Θέλω να τους πω κάτι που δεν τους κάνει να φαίνονται ομοίως καλά παιδιά.
Αλλά δεν μπορώ. Καταπίνω. Και ξανακαταπίνω. Δεν μιλώ, δεν μιλώ. Δεν μπορώ, δεν μπορώ.

Ακούω και άλλους διαλόγους όπως το πώς βάζουν πλυντήριο (σε τί βαθμούς, με ποια ρούχα και κάθε πότε),
τί μαγείρεψαν, τί έγινε με τους άντρες τους. Η μία από αυτές μάλιστα δίνει οδηγίες μέσω τηλεφώνου από το γραφείο της
στον άντρα της που δουλεύει σε σούπερ μάρκετ για να πάρει το τάδε κατεψυγμένο ψάρι που είναι στον τάδε
διάδρομο και στον τάδε καταψύκτη (τον 2ο κατά σειρά) που για να πάει εκεί πρέπει να σηκωθεί από κει που είναι
και να μετρήσει 4 διαδρόμους και να στρίψει δεξιά. Η άλλη θέλει να μιλάει συνέχεια και να χασκογελάει χαχαχαχαχα
και ξανά χαχαχαχαχα και μετά αχ Παναγία μου και αχ Παναγία μου (θέλει να πει πόσο της αρέσει γι'αυτό λέει αχ Παναγία μου)
και ααααααααα ή ααααααααχ και όταν πιάνει το τηλέφωνο το αφήνει μετά από 1.5 ώρα μετρημένη με το ρολόι. Συνήθως.
Τις μισές φορές μιλάει 1.5 ώρα, τις άλλες μισές πιάνει τις 2 και ένα τέταρτο. Όταν το κλείνει συνεχίζουν τα ααααααααχ
και τα χαχαχαχα και τα αχ Παναγία μου Παναγία μου.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώ. Δεν μπορώ. -Δεν αντέχω, δεν γίνεται σου λέω.

Σε ικετεύω. Γράψε κι άλλα, και βγάλε ένα βιβλίο. Λες τόσα πολλά, σε τόσο λίγες γραμμές.

__________________
7.

Ποιος έχει δίκιο; Αυτός που θέλει να είναι το παράθυρο ανοιχτό ή κλειστό;
Εξηγούμαι:
Στο γραφείο δουλεύουμε 10 άτομα – είναι μικρός χώρος. Το παράθυρο όταν φτάνουμε στις 8μιση είναι κλειστό, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να είναι αποπνικτική. Εγώ πάντα το ανοίγω φτάνοντας για να μπει οξυγόνο. Είναι 1-2 κοπέλες που κρυώνουν και το κλείνουν αμέσως. Ο χώρος δεν έχει αεριστεί και νιώθω την κλεισούρα να εισέρχεται στα πνευμόνια μου. Τις προάλλες έγιναν κάτι σκηνικά όπου το άνοιγα εγώ, το έκλειναν αυτές, το άνοιγα εγώ, το έκλειναν αυτές και πάει λέγοντας... Μια μέρα δεν άντεχα και είπα "ε ας μπει και λίγο οξυγόνο και το κλείνουμε μετά". Και είπε η μια από τις δυο "πονά ο αυχένας μου και δεν θέλω κρύο".
Τι προτείνεις να κάνουμε; Πρότεινα στην καθαρίστρια που έρχεται όταν φεύγουμε να αφήνει ανοιχτό το παράθυρο ώστε να βρίσκουμε το χώρο αερισμένο, λέει όμως ότι η διεύθυνση δεν το επιτρέπει, γιατί φοβούνται για κλοπές. Οπότε τι να κάνω;;;;- Ο2

«Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει» έλεγα και έσπαγα το κεφάλι μου. Αφού σε γραφείο με πολύ κόσμο δεν ήμουν ποτέ, και σε γραφείο εταιρίας έχω να μπω πέντε χρόνια, γιατί μου είναι τόσο γνώριμη αυτή η ερώτηση; Πηγαίνοντας προς τη βρύση για νερό, μου ήρθε αναλαμπή: μέσα σε γεμάτο λεωφορείο, μια επαναλαμβανόμενη ελληνική εμπειρία εγγεγραμμένη στον φλοιό όλων μας. «Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε, θα σκάσουμε» για να ακολουθήσει η επωδός, χορός σε αρχαία τραγωδία (ή κωμωδία): «κάνει κρύο, θα ξεπαγιάσουμε!»


Μήπως η Ελλάδα δεν χωρίζεται σε Αριστερά και Δεξιά (άλλωστε πρέπει κάποτε να παραδεχτούμε ότι σε αυτόν τον τομέα κολυμπάμε όλοι μέσα σε μια σούπα που αποτελείται από ματαίωση, εξαπάτηση και πολιτικό τυχοδιωκτισμό) αλλά σε αυτούς που νιώθουν τα πνευμόνια τους να αδειάζουν από οξυγόνο και σε αυτούς που τρέμουν την εισβολή του αέρα; «Θα σκάσουμε» λένε οι μεν, ζώντας έναν υπαρξιακό τρόμο, για «το οξυγόνο που έχει τελειώσει». «Θα πεθάνουμε από λουμπάγκο» λένε οι άλλοι, μαθημένοι στις κατηχήσεις των παλιών για άτιμα ρεύματα που προκαλούν κρυολογήματα, ψύξεις, μέχρι διαστρέμματα και μετακίνηση δίσκων. Ποιος έχει δίκιο, ρωτάς. Αυτός που θέλει το παράθυρο ανοιχτό ή κλειστό; Και οι δύο έχουν δίκιο. Και οι δύο έχουν άδικο. Πώς να κρίνεις τον τρόπο με τον οποίο εκτιμά ο καθένας την αόρατη απειλή που βρίσκεται γύρω του; Δεν την βλέπει, αλλά ξέρει ότι υπάρχει. Να την εξαφανίσει με τον καθαρό, φρέσκο αέρα, γεμάτο νέο οξυγόνο, που θα καθαγιάσει τα πάντα; Ή να αμυνθεί με τη μέθοδο του κουκουλώματος και της περιφρούρησης, κλείνοντας όλες τις οπές, μαζί με τα παντζούρια, μήπως η απειλή βαρεθεί να βρει χαραμάδα και πάει στους επόμενους;


Η διαφωνία σας δεν είναι για το παράθυρο. Η διαφωνία σας είναι υπαρξιακή, και ως εκ τούτου, άλυτη.

92

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Καλησπέρα σας!Ήθελα να μπω μετά από πολύ καιρό και να σχολιάσω τα εξής:#6 Ειλικρινά σε απόλαυσα στη διήγηση σου όπως και η Α, μπα και σου συνιστώ να γράψεις βιβλίο! σε δημόσιες υπηρεσίες τα χω δει και γω όχι μόνο σαν πολίτης αλλά και πριν 2 χρόνια όταν δούλεψα στα 5μήνα του Ο.Α.Ε.Δ., όπου φρίκαρα.... παρεπιπτόντως τζάμπα έβγαζα φωτοτυπίες τα πιστοποιητικά κάποιων για να τα στείλουν για έλεγχο μιας και θα τους νομιμοποιήσουν τώρα!
#7 βαλτε αυτα τα μικρα συστηματα αερισμου - εξαερισμου ΝΕΟΥ τυπου με ανακτηση θερμοτητας, δηλαδη βγαζουν τον αερα απο μεσα και εισαγουν καθαρο απ εξω ομως κατα την εναλλαγη διατηρειται η θερμοκρασιαεναλλακτες αερα-αερα με ανακτηση λεγονται
Νο 7Εχετε δικιο, και οι μεν και οι δε. Το θέμα είναι σχεδιαστικό και είναι τεράστιο ζήτημα στη σχετική βιβλιογραφία (office design). Εξάλλου η 'άνεση -comfort' δεν είναι αντικειμενική και γι αυτό μετριέται με στατιστικά ποσοστά ικανοποίησης και όχι με απόλυτα μεγέθη. Η ποιότητα του αέρα μπορεί να μετρηθεί σχετικά αντικειμενικά με απλές και σχετικά φθηνές συσκευές που μετράνε το διοξείδιο του άνθρακα. Λύση φθηνή δεν υπάρχει όμως. Μια καλή λύση θα ήταν να βάλετε μια συσκευή MVHR που φέρνει στο χώρο φρέσκο προθερμασμένο αέρα.Ωστόσο είναι καλή ιδέα να αερίζεται ο χώρος το πρωί και την ώρα του διαλλείματος, και επισης να παρακολουθείτε την ποιότητα του αέρα και όποτε ξεπερνάει κατά πολύ τα αποδεκτά όρια (1000-1500 ppm) τότε να ανοίγετε το παράθυρο μέχρι να ξαναπέσει. Αθτοί που κρυώνουν μπορούν πάντα να φορέσουν κάτι ζεστό εκείνη την ώρα. Γενικά η πιο φτηνή και οικολογική λύση είναι οι ΄υπεύθυνοι χρήστες΄. Οπότε δε θα έλεγα ότι το θέμα είναι υπαρξιακό. Αλλά είναι σίγουρα σημαντικό.
#2 Αυτός που περιγράφεις είναι ίδιος ο αδερφός μου(να το ψάξω;;), ο οποίος και αν έχει φάει προξενιά στη μάπα, για αυτό πίστεψέ με και για τους δύο είναι περίεργο. Και για να υπερασπιτώ και λίγο τον αδερφό μου,όσο ιδιότροποι και αν φαίνονται τέτοιοι άνθρωποι συνήθως θέλουν το χώρο και το χρόνο τους για να ανοιχτούν, και αυτά σίγουρα δε γίνονται σε τέτοιες συναντήσεις. Παρεπιπτόντως, ο αδερφός μου είχε πάντα δίπλα του κοπέλες πολύ ζωντανές, κοινωνικές και με ενδιαφέροντα, ίσως γιατί έλειπε από τον ίδιο που όλη μέρα γούσταρε να διαβάζει..
#3 Αναρωτιέσαι μεν αν πρέπει να στιγματίζονται παραθέτεις κι ένα επιχείρημα γιατί θεωρείς πως όχι, δεν πρέπει και στη συνέχεια μας διαβεβαιώνεις πως ούτε εσύ ούτε κάποια από το περιβάλλον σου έχει κάνει (θου κύριε). Στο μυαλό σου όσες έχουν κάνει, κάνουν έκτρωση είναι ήδη στιγματισμένες.
#6 Αχ πόσο σε καταλαβαίνω!! Εμένα με εκνευρίζουν και οι ατέρμονες συζητήσεις για τη σύνταξη, πότε, πως , πόσα θα πάρουμε κλπ. Το θέμα είναι πως θα αντέξουμε οι υπόλοιποι!!
Χαχα, πολύ καλό! Ειδικά με όλα τα υποσχόλια στην απάντηση του Βούλγαρου στην αρχή πολύ γέλσα!(Η πλάκα είναι ότι κι εγώ όταν διάβασα drafts σκέφτηκα αμέσως στρατό - φαντάσου να ήμουν & άντρας...)
#7 respect στην απάντηση Α,μπα! Μου θύμισες ιστορία πρώην αντιπαθέστατης διευθύντριας (ή μάλλον αντιπαθέστατης πρώην) που μας έλεγε ότι ανοιγει παραθυρο στο λεωφορειο, αγόρι της λεει να το κλεισει γιατι κρυωνε (ηταν και χειμωνας) και του απαντα 'λυπάμαι τη μάνα σου που έκανε τέτοιον άντρα'. τέτοιοι είμαστε. (μεταξύ των άλλων που δεν είμαστε τέτοιοι)
Μιας που μίλησες για αμερικάνικη σειρά, δε μπορώ να μην το πω: πάντα μου έκανε μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που σχεδόν όλα τα sitcoms των 00's εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν την έκτρωση ως ταμπού, ακόμη κι αν αναφέρονταν άνετα σε άλλα θέματα-τζιζ για τους συντηρητικούς (πχ. ομοφυλοφιλία).Όταν έδειχναν μια γυναίκα να φοβάται ότι έμεινε έγκυος από λάθος πάντα την έδειχναν να εύχεται απλώς να μην είναι, καθώς η μόνη άλλη εναλλακτική ήταν να κάνει οικογένεια. Δεν παρουσιαζόταν καν κάποιος να την ρωτάει κάτι τύπου "Θα το κρατήσεις;". Ήταν τόσο αυτονόητο!
#3 οι γονείς μου με μεγάλωσαν έτσι ώστε να μην έχω ταμπού στο θέμα έκτρωση, ευτυχώς. Να στιγματίζεται μια γυναίκα για ποιο ακριβώς λόγο; Άλλωστε γιατί να ξέρει ο καθένας αν μια γυναίκα έχει προχωρήσει σε έκτρωση; Δεν είναι κουβέντα καφενείου, βέβαια δεν είναι και ντροπή. Η έκτρωση είναι επιλογή και τέλος. Το λόγο που η κάθε γυναίκα την επιλέγει, αφορά αυτήν και τον σύντροφό της (αν υπάρχει).#6 καλά αυτές δεν δουλεύουν καθόλου όλη μέρα;! - ούτε εγώ θα μπορούσα στον ίδιο χώρο, σε πιάνει καταθλιψάρα με κάτι τέτοιες καταστάσεις.#7 πωωωωωω, στα λεωφορεία σκέφτομαι τρεις φορές πριν ανοίξω παράθυρο, για τα σχόλια που θα γίνουν. Συνήθως ανοίγω μόνο αν είμαι ακριβώς δίπλα ώστε να μην υπάρχει περιθώριο ένστασης!
Συμφωνώ απόλυτα με toso oso και VastV, στα περί "στιγματισμού". Προφανώς και δεν στιγματίζεται η γυναίκα, με την έκτρωση. Δεν βγάζει έκτακτο ανακοινωθέν η καθε γυναίκα που έχει προχωρήσει σε έκτρωση. Μπορεί να πληγώνεται ναι, να της στοιχίζει ψυχολογικά ναι, αλλά να ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΕΤΑΙ???Το καλύτερο βέβαια για μένα (που το λέω συνεχώς και στα παιδιά μου) είναι να μην αναγκαστούν ποτέ αν γίνεται, να καταφύγουν σ΄αυτήν την λύση και να λαμβάνουν προφυλάξεις.
Προφανώς η έκτρωση είναι μια επιλογή που δεν χρειάζεται να κοινοποιήσεις σε όλους, αλλά το αν γίνεται αυτομάτως γνωστό το γεγονός δεν έχει σχέση με το αν συνοδεύεται από στίγμα.Λέμε ότι, *αν* γίνει γνωστό, *τότε* συχνά συνοδεύεται από στίγμα. Και γι'αυτό εξάλλου δεν γίνεται συχνά γνωστό, και γι'αυτό παραμένει ταμπού.Αντιστοίχως, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει το στίγμα της "εύκολης", απλώς επειδη ο αριθμός των ερωτικών μας συντρόφων δεν αναγράφεται αυτομάτως στο κούτελό μας;
Γενικά συμφωνώ μαζί σας , αλλά ναι δυστυχώς σε κλειστές κοινωνίες εννοείται ότι υπάρχει στιγματισμός.Ειδικά λίγα χρόνια πιο πριν που ήταν και πιο σπάνιο μια γυναίκα να κάνει έκτρωση, σε σχέση με σήμερα ,της έμενε κανονική ρετσινιά,έτσι και μαθευόταν!Από την συντηρητική μερίδα των ανθρώπων μια τέτοια γυναίκα μπορεί να χαρακτηριστεί ελευθέρων ηθών,εύκολη,απρόσεχτη,ότι είναι ανεπιθύμητη και αυτή και το έμβρυο από τον πατέρα,άχρηστη σαν γυναίκα και σαν μάνα που δεν θέλει το παιδί της και άλλα πάρα πολλά που μπορεί να σκεφτεί το μυαλό τους μέχρι και ότι είναι δολοφόνος του εμβρύου!Από αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν ,το ξαναλέω δυστυχώς,θα είναι πάντα αυτή που έκανε έκτρωση!Προσωπική άποψη είναι ότι κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τί θα κάνει με την ζωή της και το σώμα της.Και να οι συνθήκες είναι τέτοιες ώστε να αποφασίσει να προχωρήσει σε έκτρωση τότε δεν πέφτει λόγος σε κανέναν άλλον.Βέβαια (και ας με πείτε και εμένα ολίγον τί συντηρητική )όταν ακούω ότι έχω κάνει εκτρώσεις και δεν νιώθω καθόλου άσχημα, λιγάκι με ξενίζει.Θεωρώ ότι για να φτάσει μια γυναίκα να πάρει μια τέτοια απόφαση πρέπει να υπάρχουν και σοβαροί λόγοι.Δεν είναι ψωμοτύρι ,είναι μια διαδικασία που ενέχει κινδύνους για την υγεία της γυναίκας ,και δεν είναι λύση να κάνεις συνέχεια εκτρώσεις!Για αυτό το λόγο υπάρχουν οι προφυλάξεις. Τώρα να κάνεις συχνά και δεν σε νοιάζει κιόλλας , συγνώμη αλλά μου δίνεις την εικόνα μιας ανεύθυνης και αναίσθητης ,μην σου πω, γυναίκας! Όλα αυτά τα λέω επειδή κάποια στιγμή έκανε η αδερφή μου έκτρωση , και το έζησα από πολύ κοντά.Ήμουν από τους ανθρώπους που της είπα ξεκάθαρα ότι η μόνη λύση ήταν αυτή.Την στηρίξαμε ψυχολογικά όσο πιο πολύ μπορούσαμε. Δυστυχώς ακούσαμε και από κάποιους κουτσομπολιά και όλα τα άσχημα που είπα παραπάνω(τα νέα για την έκτρωση έγιναν γνωστά από την δουλειά της όπου για να πάρει άδεια έπρεπε να μην κάποια πράγματα,δεν είναι ότι το κάναμε εμείς βούκινο).
Δεν στιγματίζεται; Και το σχόλιο του/της piripi κάτω από αυτό της toso oso, που την κρίνει και για έναν υποτιθέμενα μεγάλο αριθμό εκτρώσεων, αλλά και γιατί το λέει σαν να είναι περφανη, τι είναι. Δεν είναι αστιγματισμός;
Αλεπουδάκι συμφωνώ με τις περιπτώσεις στιγματισμού που αναφέρεις. Η έκτρωση στιγματίζει τη γυναίκα που την κάνει.Θέλετε όμως λίγο να σκεφτείτε και κάτι ακόμα? Πόσες περιπτώσεις υπάρχουν όπου αυτό που στιγματίζει τη γυναίκα είναι η ίδια η εγκυμοσύνη?? Ήταν ανήλικη, τι δουλειά είχε να μείνει έγκυος (το τσούλί). Ακόμα είναι φοιτήτρια, δεν κοιτούσε τα μαθήματά της, δε σκέτφηκε τους γονείς της που την έστειλαν να σπουδάσει (το τσουλί). Είναι ανύπαντρη, με ποιον πάει και βγάζει τα μάτια της ? (το τσουλί). Είναι ζωντοχήρα με παιδιά, που πηδιέται δεξιά κι αριστερά? (το τσουλί).Και χίλια, δυο χιλιάδες άλλα παραδείγματα που καθιστούν την έκτρωση μονόδρομο για πολλές γυναίκες που στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να ρίξουν το παιδί. Βεβαίως και θα υποστηρίξω το δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση, αλλά κάποια στιγμή σ'αυτή τη χώρα να μιλήσουμε και για το δικαίωμα της γυναίκας στην εγκυμοσύνη, αστιγμάτιστα και με την υποστήριξη της κοινωνίας και του κράτους.
Αλίνα, δεν την έκρινα την κοπέλα. Και το ότι μου φάνηκε σαν να το λέει και να χαίρεται, ναι μου φάνηκε. Αλλά επισήμανα οτι ίσως κάνω και λάθος, όπως επίσης ςπισήμανα τον λόγο που πρέπει μια γυναίκα να προσέχει για να μην γίνονται συνέχεια τέτοια ατυχήματα. Όχι για τον στιγματισμό, αλλά για τα χειρουργεία αυτά καθέ αυτά. Αν θές διάβασε και τα άλλα σχόλια μου. Και εγώ θα έκανα έκτρωση, αλλά τις επόμενες φορές θα ήμουν 100 φορές πιο προσεκτική απλά και μόνο γι'αυτοντον λόγο.
#3 Από πότε μωρέ στιγματίζονται οι γυναίκες που κάνουν έκτρωση;Έχω κάνει εγώ, έχω φίλες που έχουν κάνει, έχω γνωστές που επίσης έχουν κάνει, και τα μαιευτήρια ήταν γεμάτα με γυναίκες που κάναν έκτρωση. Είμαστε στιγματισμένες με κάποιον τρόπο και δεν το ξέρουμε; Το αν κάποιες γυναίκες νοιώθουν άσχημα γι αυτό, είναι κάτι εντελώς προσωπικό. Πάντως δεν ένοιωσα άσχημα για καμία από τις εκτρώσεις που έκανα και νομίζω ότι δεν είμαι στιγματισμένη. Εν πάση περιπτώσει, το σημαντικό είναι κι αυτό πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι ότι νομικά είμαστε καλυμμένες να τις κάνουμε όποτε θέλουμε και για όποιον λόγο θέλουμε.
Έχεις κάνει πολλές; Συγνώμη, αλλά για αντισύλληψη έχεις ακούσει τίποτα; Δικαίωμα σου θα μου πείς, αλλά δεν χρειάζεται να δινείς και την εντύπωση ότι είσαι υπερήφανη γι'αυτό.Αν το εξέλαβα λάθος, σου ζητώ συγνώμη.
piripiri Εσύ πόσες θες να κάνω για να μην με στιγματίσεις; Περήφανη δεν δήλωσα ότι είμαι, ευγνώμων όμως είμαι που ζω σε μια χώρα που μπορώ να το κάνω.Ειλικρινά λυπάμαι. Θεωρώ πολύ ατυχές το σχόλιο σου.
Ρώτησα απλά γιατί ανέφερε οτι έχει κάνει πολλές. Δεν την χαρακτήρισα κάπως την κοπέλα. Και ούτε τη στιγμάτισα. Τι αυθέραιτα συμπεράσματα βγάζετε. Δηλαδή το οτι της επισήμανα οτι υπάρχει και η αντισύλληψη είναι κακό; Ίσα, ίσα είπα είναι δικαίωμα της. Ο λόγος που μου έκανε εντύπωση που λέει "δεν ένιωσα άσχημα για καμιά απο τις εκτρώσεις που έκανα" είναι ένας:Γιατί να μπαίνει κάνεις στην δύσκολη (αν όχι ψυχολογική) σωματική διαδικασία της έκτρωσης, ενώ μπορεί να πάρει αντισυλληπτικα ή να βάλει προφυλακτικό ή ένα σπιράλ.Ήθελα να γράψω κι άλλα, αλλά ενώ δεν έχω πρόθεση να στιγματίσω κανέναν, θα θεωρηθώ κακιά πάλι. Καμία διάθεση για κουβέντα απο μερικούς. Εγώ λυπάμαι, γιατί πάντα είμαι ευγενική και πάντα μου γυρνάει μπούμπερανγκ.
piripiri θα μας τρελάνεις λίγο; Η ερώτηση αφορά τις εκτρώσεις και όχι τις μεθόδους αντισύλληψης.Όσον αφορά εμένα, για να μην έχεις και την έννοια μου, έχω κάνει δύο εκτρώσεις πριν πολλά χρόνια. Ξέρεις κάποιες φορές παρά την αντισύλληψη συμβαίνουν και ατυχήματα. Και όχι δεν ένοιωσα άσχημα, όσο κι αν αυτό σε σοκάρει.
# 7 Αφού σε ενοχλεί τόσο πολύ πια, πήγαινε 10 λεπτά πιο νωρίς, 20 αν χρειαστεί, άνοιξε το παράθυρο να μπει ο φρέσκος αέρας και μόλις έρθουν οι άλλοι κλείσ'το. Με αυτόν τον τρόπο θα χαλαρώσεις και από το άγχος της έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία, θα κάνεις και καλή εντύπωση στην εργοδοδία(μπορείς να πάρεις και κανένα επίδομα), θα λύσεις και το υπαρξιακό σου πρόβλημα.Υπάρχουν λύσεις. Ψηφίστε με.
#7 Η απάντηση της Λένας για το λεωφορείο μου θύμησε σκηνικό με τον μπαμπά μου που επαναλαμβάνεται με τα χρόνια. Εγώ: κάνω μπάνιο. Εκείνος: Να κλείσεις το παράθυρο, θα κρυώσεις! Εγώ: Μπαμπά τι λες; Έχει 40 βαθμούς έξω!
#6Ομολογώ, πως είμαι συγκλονισμένη από το δράμα που ζείς.Το μόνο που μπορώ να σου πώ, είναι ότι έχεις την αμέριστη συμπαράστασή μου και το θαυμασμό μου που το αντέχεις!!!ΚΟΥΡΑΓΙΟ!
Μπα... όταν δουλευεις στο δημόσιο, κάνεις ότι θέλεις... Και φασολάκια καθαρίζουν, και πλέκουν, και πολλά άλλα. Δεν χαμπαριάζει αυτή η κατηγορία εργαζομένων.
Το 'εργαζομένων' βάλτο με πλάγια, με αποσιωπητικά, με κάτι. Και εργαζόμενους δεν τους λες. Σήμερα είχα μια συνάντηση με μια τέτοια 'εργαζόμενη'. Με παρέπεμψε σε 7 αλλα γραφεία, 7! για να μου πει μετά πως τελικά ήθελε μια σφραγίδα απ την ίδια
Coloratursopran και haifischnet, μόνο εάν αναλογιστούμε το σκάνδαλο με τη νομιμοποίηση των υπαλλήλων με τα πλαστα διπλώματα στο υπουργείο παιδείας το οποίο διαδραματίζεται αυτές τις μέρες στην χώρα μας, ότι και να λέμε εμείς για τους δημόσιους υπαλλήλους είναι περιττό.
Ειδικά όταν πρόκειται για διορισμένους-ρουσφέτια, για τους οποίους είναι αδύνατον να βρεθεί αντικείμενο και απλά μπαίνουν στην μισθοδοσία με τα λεφτά των φορολογουμένων.
Μην το λες, υπηρεσία από υπηρεσία διαφέρει. Στο ΙΚΑ, ας πούμε, μπορεί να μην ξέρουν τι τους γίνεται, αλλά έχουν αρκετή δουλειά. Σε δημόσιο σχολείο επίσης. Στα ΚΕΠ και τις ΔΟΥ, μη σχολιάσω τι γίνεται στα γραφεία που δεν έχει πρόσβαση το κοινό (να σου σηκώνεται η τρίχα).
Φρου Φρου, νομίζω ότι απο τις αρνητικές που πήραμε για αυτές τις παρόμοιες αθώες ερώτησεις που κάναμε και οι δυο, καταλαβαίνουμε που εργάζεται ένα πολύ μεγάλο ποσοτό των αναγνωστών της Α Μπα
#7 Τα παράθυρα και η ζέστη-κρύο στο γραφείο είναι πράγματι από τα άλυτα προβλήματα και πηγή μόνιμης προστριβής. Δεν είναι μόνο ότι έχουμε όλοι διαφορετικά γούστα και ανάγκες, είναι ότι δεν θέλουμε να υποχωρίσουμε ούτε στο ελάχιστο. Βάλε 2-3 ανθρώπους από άλλα γραφεία να έρθουν να σας πούν ότι μυρίζει άσχημα το γραφείο και " γιατί δεν ανοίγετε κανένα παράθυρο;" Επίσης άνοιγε αν μπορείς όταν πάνε για καφε, τουαλέτα κτλ. Ή κάντε μια συμφωνία για 10 λεπτα μέσα στη μέρα που θα παραμένει ανοιχτό το παράθυρο κ αν θέλουν να αποχωρούν τότε για λίγο. Φυσικά αυτοί που φυλάγονται τόσο και με λάθος τρόπο είναι συνέχεια άρρωστοι. Επί τη ευκαιρία ρε παιδιά λύστε μου και εμένα μια απορία: πώς γίνεται αυτοί που όλο το χειμώνα καλίγονται για το κρύο και μετατρέπουν το γραφείο σε τροπική ζώνη, με θερμοκρασία 28-30 βαθμούς αρρωστημένης ζέστης, μόλις έρθει το καλοκαίρι να έχουν τον κλιματισμό στους 18 όλη μέρα γιατί δεν αντέχουν τη ζέστη; Με αποτέλεσμα να μην μπορείς να σταθείς σε αυτά τα γραφεία ούτε χειμώνα ούτε καλοκαίρι;
Αρρώστια κανονική από το παράθυρο δύσκολα παθαίνεις, αλλά αν έχεις πρόβλημα στον αυχένα/μέση/πλάτη και σε χτυπάει κρύο ρεύμα είναι χειρότερο από το να σε βαράνε τα ματ.Συμφωνώ όμως ότι και η αποπνικτική ατμόσφαιρα είναι δυσάρεστη όσο και ανθυγιεινή, και καλό είναι να υπάρχουν συμβιβασμοί, όπως να βγαίνουν για λίγο όσοι έχουν πρόβλημα (τουαλέτα/καφέ/τσιγάρο/σάντουιτς, κάτι θα θέλουν εκτός γραφείου!) και να αερίζεται ο χώρος (σε συνδυασμό και με ανοιχτή πόρτα).
Για τις αρρώστιες δεν ευθύνεται ο κρύος αέρας αλλά κάποιος ιός και φυσικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Με κλειστά τα παράθυρα, αν ένας από τους 3-4 βήχει, δεν γλιτώνεις την ίωση.