ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή μια συζήτηση που είχα χτες έχω να πω όσο άσχημο είναι όταν οι άνθρωποι βάζουν σε κουτάκια προγραμματισμού τη ζωή τους περιλαμβάνοντας μέσα σε αυτά και τις ανθρώπινες σχέσεις. Όχι για να μην παρεξηγηθώ δε λέω ότι δεν πρέπει να έχουμε στόχους ή να μην προσπαθούμε να επιτύχουμε το καλύτερο. Εννοώ ότι πρέπει να αφήνουμε απέξω τις ανθρώπινες σχέσεις από αυτά τα πράγματα. Οι ανθρώπινες σχέσεις πρέπει να διαμορφώνονται μέσα από την αγάπη αποκλειστικά και το νοιάξιμο κι όχι το βόλεμα και το συμφέρον. Αν υπάρξει βόλεμα μέσα στη σχέση επειδή για παράδειγμα κάποιος εκ των δύο μπορεί να προσφέρει μια πλουσιοπάροχη ζωή, με γειά του με χαρά του. Αλλά το βόλεμα, το συμφέρον να μη γίνεται προϋπόθεση για να κάνει κάποιος μια σχέση. Θεωρώ πολύ συμφεροντολογικές τις απόψεις που λένε ότι πρέπει πρώτα να έχεις μια ολοκληρωμένη ζωή από επαγγελματική άποψη, να 'χεις κάνει έναν κύκλο ανθρώπων και μετά να αναζητήσεις τον έρωτα. Αυτό δείχνει καθαρά συμφέρον και μόνο. Κι αν μετά αναρωτηθείς γιατί ρε γαμώτο έχουν γίνει τόσο συμφεροντολογικές οι σχέσεις, σού λένε ότι σκέφτεσαι μαύρα κι απαισιόδοξα και δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μα συμφεροντολογικά σκέφτονται οι άνθρωποι που ταυτίζουν την απόκτηση καριέρας και πλούτου με τη σύναψη σχέσης. Αυτοί αυτοαναιρούνται, όχι αυτός που τους επισημαίνει πως σκέφτονται έτσι. Δηλαδή λένε να ριχτούμε στο κυνήγι της επιτυχίας και της οικονομικής εξασφάλισης, στο χτίσιμο της καριέρας, στη σταθερότητα ενώ γνωρίζουμε πόσο εύθραυστα είναι τα πράγματα γύρω μας και αφού επιτύχεις, αν τα καταφέρεις και δεν πεθάνεις προσπαθώντας κι αφήνοντας τα χρόνια περνούν, μετά σού λένε ότι έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου για φιλίες κι έρωτες. Δεν ξέρω, έτσι πρέπει να είναι οι σχέσεις; Όχι δε λέω ότι πρέπει να εγκλωβίσεις έναν άνθρωπο μέσα στη μιζέρια της ζωής σου και στην έλλειψη απλά και μόνο για να έχεις κάποιον να μοιράζεσαι το τίποτα που σε περιβάλλει. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε μια άλφα ποιότητα ζωής. Προσωπικά σκέφτομαι πάρα πολύ έτσι γι' αυτό και δεν έχω προχωρήσει σε δημιουργία σχέσεων. Μεταξύ άλλων είναι κι αυτός ένας παράγοντας. Και ξέρω πως αρκετοί άνθρωποι σκέφτονται έτσι όπως εγώ. Γι' αυτό μένουν πίσω στις ανθρώπινες σχέσεις. Διαφωνώ όμως όταν ένα ολόκληρο σύστημα (το σύστημα που φτιάχνουμε και συντηρούμε εμείς, όχι κάποιο αόρατο σύστημα ή το σύστημα των άλλων, μακριά από μένα η συνωμοσιολογία) καθιστά απαγορευτικό το να διεκδικήσεις τον έρωτα αν δεν έχεις καταξιωθεί επαγγελματικά ή δεν έχεις κάποια εξέχουσα θέση στην κοινωνία. Μπορεί κάποιος άνθρωπος να είναι χρήσιμος στο επάγγελμά του, το μικρό και μη προσοδοφόρο, να προσπαθεί για το καλύτερο κι ο έρωτας να του δώσει έμπνευση, λόγο να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος στη δουλειά του ή να διεκδικήσει μια άλλη δουλειά, να του φέρει πίσω την ελπίδα του, πράγματα δηλαδή που δεν θα συμβούν όσο είναι μόνος, περνούν τα χρόνια και περιθωριοποιείται. Το σύστημα που ζούμε σε περιθωριοποιεί και μετά οι γύρω σου σού ζητούν και τα ρέστα που τελικά μπήκες στο περιθώριο. Και οι άνεργοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα. Κι αυτοί προσπαθούν να βρουν δουλειά, μάχονται καθημερινά στην αρένα της αγοράς εργασίας ή αλλάζουν συχνά δουλειές και ο έρωτας μπορεί να τους ενδυναμώσει στο μέγιστο βαθμό. Δεν σου λύνει ο έρωτας τα προβλήματα, ούτε λέω αυτό. Αλλά σού δίνει τη δύναμη να το παλέψεις. Έχετε αναρωτηθεί πόσο σημαντική είναι μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χάδι, ένα γλυκό βλέμμα, ένα σμίξιμο χεριών; Δεν είναι παιδικό ούτε αφελές αυτό που λέω. Είμαστε άνθρωποι και είναι μέσα στις ψυχικές μας ανάγκες. Σκεφτείτε το ειδικά όσοι τα έχετε όλα αυτά δεδομένα στη ζωή σας. Κι αν αντιμετωπίζεις τα προβλήματά σου μόνος και νιώθεις πως δε θες να γίνεις φόρτωμα, αφήσεις τα χρόνια να περάσουν και δεν αποκτήσεις ερωτικές εμπειρίες ή εγκλωβιστείς στο σχήμα της μοναξιάς σου παλεύοντας με τα προβλήματα της καθημερινότητας, μετά σε ψέγουν κιόλας οι γύρω για την έλλειψη ερωτικών εμπειριών ή προκαλεί έκπληξη το γεγονός της μακρόχρονης απουσίας από τον έρωτα και αναρωτιούνται μα γιατί τόσο νέος ή νέα και έχει τόσα χρόνια να προχωρήσει ερωτικά. Σκέφτονται πως κάτι πάει λάθος με το μυαλό σου και στο εκφράζουν κιόλας ή ότι μέσω ψυχολογικής υποστήριξης θα λύσεις τα προβλήματα που πηγάζουν από την έλλειψη έρωτα κι αγάπης στη ζωή σου. Όχι δεν είναι καθόλου έτσι. Σε περιθωριοποίησε το σύστημα συμφεροντολογικής σκέψης ή είχες την ενσυναίσθηση (πείτε το δειλία, ντροπή, φόβο, άγχος, όπως θέλετε μα στην ουσία είναι ενσυναίσθηση) να απομακρυνθείς μόνος σου για να μη φορτώσεις έναν άλλο άνθρωπο με βάρος γιατί ξέρεις σε τι κόσμο ζεις.