ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.11.2016 | 18:45

Σχεση απο αποσταση

Ποσο ασχημο ειναι μια σχεση να ληγει λογω αποστασης. Οταν υπαρχουν αλλα προβληματα, νιωθεις οτι ειναι στο χερι σας να τα λυσετε κ να ειστε καλα. Οταν ομως δεν μπορεις να βλεπεις τον αλλον, επειδη εσενα η καθημερινοτητα σου κ η ζωη σου ειναι εδω κ εκεινου ειναι αλλου, τοτε τι μπορεις να κανεις?Για να γινω πιο συγκεκριμενη, εγω μενω στην Αθηνα, σπουδαζω κ δουλευω παραλληλα 6 μερες την εβδομαδα, οποτε δεν μπορω σχεδον ποτε να πηγαινω να τον βλεπω, μονο αν υπαρξει κανα 3ημερο που λογω καποιας αργιας δεν θα δουλευω. Εκεινος ειναι απο Αθηνα, αλλα σπουδαζει σε αλλη πολη, σε απαιτητικη σχολη με εργαστηρια, οποτε δεν μπορει να φευγει, μονο κανενα Παρασκευοσαββατοκυριακο. Αλλα κ παλι, αυτο δεν μπορει να το κανει συνεχεια κ ειναι λογικο. Οποτε εχουμε καταληξει να βλεπομαστε περιπου μια φορα τον μηνα κ αν. Τις περισσοτερες φορες ερχεται αυτος κανενα Π-Σ-Κ ή γιορτες. Αλλα κ οταν ερχεται, εγω δουλευω αρκετες ωρες, οποτε δεν τον βλεπω κ πολυ. Κ τις ωρες που δεν δουλευω, χρειαζομαι κ λιγη ξεκουραση, οποτε καταληγουμε να βρισκομαστε στο σπιτι του ή στο δικο μου κ να μην κανουμε επι της ουσιας τιποτα. Αυτη η κατασταση επικρατει τον τελευταιο χρονο, γιατι απο τοτε ξεκινησα εγω τη δουλεια κ δεν μπορουσα να πηγαινω να τον βλεπω. Κ επισης κ κεινος πριν ενα χρονο δεν ειχε εργαστηρια στη σχολη του, οποτε κατεβαινε κ αυτος πιο συχνα. Νιωθω οτι πλεον εχουμε σχεση, απλα για να λεμε οτι εχουμε. Γιατι επι της ουσιας, δεν εχουμε καμια ουσιαστικη επαφη. Δεν ειναι οτι δεν τον αγαπω, κ το ξερω οτι κ κεινος μ αγαπα, αλλα αυτη η αποσταση νιωθω οτι μας εχει αποξενωσει. Δεν προλαβαινουμε να μιλησουμε ποτε πολυ, λεμε απλα τα τυπικα κ μετα το κλεινουμε, γιατι εκεινος θα πρεπει να παει στο μαθημα του ή εγω στη δουλεια(δεν συμπιπτουν κ τα ωραρια μας). Το βλεπουμε κ οι δυο πως δεν παει αλλο, αλλα τον αγαπω, δεν θελω να χωρισω. Αλλα ξερω οτι, αν μεινουμε μαζι, αυτη η κατασταση θα συνεχιστει για τουλαχιστον 2 χρονια, γιατι τοσα χρονια εχει για να τελειωσει τη σχολη του. Κ φυσικα κ γω δεν εχω την δυνατοτητα να παραιτηθω απ τη δουλεια μου, γιατι χρειαζομαι τα χρηματα. Ειναι πολυ δυσκολο. Σκεφτομαι καθε μερα οτι θα ηθελα να ειμαστε μαζι, να περναμε ουσιαστικο χρονο μαζι, ομως απλα περιοριζομαι στο να τον ακουω για 10 λεπτα στο τηλ.
 
 
 
 
Scroll to top icon