Είμαστε ακριβώς στην ίδια φάση.Με την μόνη διαφορά ότι εγώ είμαι 5 χρόνια με την σχέση μου και έχουμε περάσει πάρα πολλά μέχρι να βρούμε τις "χρυσές τομές" μας...Ούτε και εγώ ξέρω πως να το χειριστώ ακριβώς,προσπαθώ όσο μπορώ να τον κάνω να γελάει...Συνήθως του στέλνω ένα ανέκδοτο ξέρω γω και μέσα σε μια παρένθεση κάτι γλυκό.Νομίζω πρέπει να είμαστε περισσότερο κάτι σαν "κολλητοί" με το αγόρι μας αυτόν τον καιρό.Να νιώθει άνετα να μας μιλήσει και να του φερόμαστε φυσιολογικά.Ούτε πολλά μέλια,ούτε γράψιμο.Προσωπικά του στέλνω μόνο ένα μήνυμα την μέρα.Τίποτα παραπάνω.Φυσικά όμως είμαι πάνω από το κινητό όλη μέρα.Αυτό όμως δεν πρέπει να το μάθει παρά μόνο όταν απολυθεί.Γενικά είναι ζόρικο αλλά τώρα είναι που πρέπει να δείξεις τι είδους γυναίκα είσαι.Είσαι εκείνη που αξίζει να κάνει σχέδια για εκείνη και όχι απλά όνειρα;Στην δική σου περίπτωση,εφόσον είναι κτητικός,προσπάθησε να μην του δίνεις αφορμές...Ίσως χρειαστεί να γίνεις λίγο μοναχική...Εγώ από την άλλη είμαι μοναχική αλλά το αγόρι μου είναι πολύ έξω καρδιά τύπος,οπότε καταλαβαίνω ότι περιμένει από εμένα να ξεκινήσω χόμπι κλπ τώρα που έφυγε...Είναι έξω από τα νερά μου,αλλά αφού πιστεύω ότι έτσι θα έχει μια στενοχώρια λιγότερη θα το κάνω για να μην έχει τύψεις...Υποσχέθηκα να πηγαίνω βιβλιοθήκη και σχέδιο :) Ελπίζω να βοήθησα...Καλή θητεία να έχουν τα εφεδράκια μας :)
7.11.2016 | 18:40
Το φανταρακιι μου?
Καλησπερα, Εχω μια σχεση εδω και 2 χρονια και ειμαι πολυ ευτυχισμενη μαζι του.. Η Σχεση μου λοιπον πηγε στρατο σημερα και τον σκεφτομαι ασταματητα.. το προβλημα ειναι οτι θα παει δοκιμος οποτε η θητεια του ειναι 14 μηνες? Ειμαι διατεθειμενη να τον περιμενω δν τιθεται θεμα συζητησης εδω γιατι το αξιζει και επειδη τον αγαπαω φυσικα! Το θεμα ειναι οτι θα τον στειλουν λογικα (μετα απο τους 4 μηνες εκπαιδευσης) στην μυτιληνη απ'οπου και εχουμε κααγωγη και σπιτια και οι δυο και θα ειναι μακρυα μουυ τελος παντων..αυτο που θελω να ρωτησω ειναι πως να του συμπαρασταθω??.. μεχρι στιγμης του στελνω οτι κανω αναλυτικα, φωτογραφιες και τετοια γιατι ειν ζηλιαρης και εγω στη θεση του τ ιδιο θα ημουν (δεν ειναι κατι που μου ζητησε απλα τ κανω για να μην εχει τη σκεψη του στο τι να κανω αραγε και να μην ανησυχει).. λοιπον απευθυνομαι κυριως σε αντρες τι θα θελατε να κανει η κοπελα σας οταν ησασταν φανταροι? Απο θεμα συμπαραστασης και θεμα ανησυχιας..Οι ηλικιες μας ειναι 20 εγω και 25 αυτος δεν ξερω αν παιζει ρολο απλα λεω..Ευχαριστω εκ των προτερων
2
