ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας!Τους τελευταίους 4 μήνες είμαι μ ένα παιδί. Γνωριστήκαμε σε μια φάση της ζωής μας όπου ο καθένας μας το τελευταίο που θα έψαχνε θα ταν μια σχέση. Αυτός έτοιμος να φύγει πίσω στο Λονδίνο για δουλειά κι εγώ εδω στην Ελλάδα να συνεχίσω τη ζωή μου. Ενώ στην αρχή ήταν όλα τέλεια και αποφασίσαμε να δώσουμε μια ευκαιρία σε αυτό που πήγαινε να γίνει έφυγε στο Λονδίνο για μια εβδομάδα γιατί έπρεπε να ορκιστεί για το μεταπτυχιακό και αυτή η εβδομάδα έγινε ένας μήνας με πρόφαση ότι θα ψάξει για δουλειά μιας και πήγε αλλά ποτέ δεν το κάνει. Τελικά γύρισε μια μέρα χωρίς να το ξέρω και μου έκανε έκπληξη στη δουλειά. Ενώ είναι ευγενικός όμορφος και μορφωμένος κάνει κάποια πράγματα και με κάνει να νιώθω πως είμαι σε δεύτερη μοίρα γι αυτόν, ας πούμε δίνει πολύ μεγάλη σημασία στο να κρατάει επαφή με τους πρώην του, να περνάει πολύ χρόνο μαζί τους και πάντα να με κάνει να νιώθω άσχημα. Δεν ξέρω αν το κάνει εσκεμμένα ή μη, απλά νιώθω ότι δεν μπορώ να προσαρμοστώ σε αυτή την φάση. Κάθε φορά που θα γίνει κουβέντα για τους πρώην και συγκεκριμένα για τον πρώην θα μου απαντήσει «αυτό δεν θ αλλάξει ποτέ». Εγώ δυστυχώς ή ευτυχώς δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη και κάθε φορά νιώθω πολύ άσχημα. Τώρα που κατεβήκαμε στην Αθήνα, αυτός στους συγγενείς του κι εγώ σε κάτι φίλους έτυχε να βρίσκεται εκεί και ο πρώην του. Όταν του έκανα κουβέντα γι αυτό που είπε πως δεν είχε ιδέα γι αυτό και ήξερε ότι θα ναι μονάχα για την πρωτοχρονιά εκεί. Εγώ γύρισα Θεσσαλονίκη και αυτός έμεινε για άλλες 10 μέρες για να δει και καλά όλους τους φίλους του και μαζί με αυτούς θα δει και τον πρώην του όπως μου είπε. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει. Έχω αρχίσει να κουράζομαι και δεν ξέρω τι να κάνω..