ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αυτό το πραγμα δεν το έχω ξαναπαθει. όχι να χωρίσω και να μην μπορώ να ξεκολλήσω αλλά να πιέζομαι τόσο που έβγαλα επιχείλιο έρπη!χωρίσαμε ήθελε χώρο και χρόνο, ξαναβρεθήκαμε και τώρα είμαστε σαν να είμαστε μαζί με αποκλειστικότητα, λόγια αγάπης και τρυφερότητας με την μόνη διαφορά οτί επικοινωνούμε όποτε θέλει εκείνος.. με πρόσχημα τις "κλειστές" του μέρες μπορεί να περάσουν μέρες χωρίς να απαντήσει σε ένα μήνυμα ή να σηκώσει το τηλέφωνο με αποτέλεσμα να έχει αυτός το χρόνο του και εγώ να πιέζομαι τόσο πολυ που να αντιδράει το σώμά μου.θέλω τόσο πολύ να πάω να τον πιάσω να του πω "δεν αντέχω άλλο!! κοίτα πως έγινα εξαιτίας σου!" αλλά δεν ξέρω αν θα με βοηθήσει..δεν μπορω να καταλαβω γιατί υπαρχουν μερες που ειμαι στην αγκαλιά του και κανουμε μαζί σχεδια για το μελλον και την επομενη χανεται για μερες.. και οχι οτι βγαινει με αλλους ανθρωπους, σπιτι καθεται και βλεπει σειρες... πως μπορώ να πείσω εναν 40χρονο που έχει συνηθίσει να ειναι μονος του να μην διώχνει απο κοντα του τον ανθρωπο που αγαπαει όταν τον πιάνουν οι μελαγχολίες του; να με προσέχεις γιατί εχω πεσει χαμηλά, να με αντέχεις δεν λέει το τραγούδι;