ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.1.2021 | 17:20

Σχέση,και μετά φιλία...

Χωρίσαμε και ήταν κοινή απόφαση.Δέν χωρίσαμε επειδή υπήρξε άλλο πρόσωπο,ούτε για εμένα ούτε για εκείνον.Απλά μας τελείωσε ο ενθουσιασμός που νιώθαμε.Μόνο 5 μήνες ήμασταν μαζί και ίσως να έπρεπε να το προσπαθήσουμε περισσότερο,αλλά απ'τη στιγμή που θέλαμε να σταματήσουμε,αυτό είναι και δέν αλλάζει.Συνεχίζουμε όμως να κρατάμε επαφή,μιλάμε,συναντιόμαστε,και πάντα σε φιλικό επίπεδο και μόνο.Συνειδητοποιώ πως τώρα έχουμε καλύτερη σχέση απ'ότι όταν ήμασταν ζευγάρι.Π.χ.,για θέματα για τα οποία τσακωνόμασταν όταν ήμασταν μαζί,τώρα συνεννοούμαστε μιά χαρά.Επίσης παρατήρησα ότι τώρα ενδιαφέρεται περισσότερο για ό,τι με αφορά απ'ότι πρίν.Εχθές για παράδειγμα,μου συνέβη κάτι,κι ενώ όταν είχαμε σχέση θα μου έλεγε "έλα μωρέ,πώς κάνεις έτσι,τα παραλές",τώρα ανησύχησε και ήθελε να με βοηθήσει όπως μπορούσε.Σκέφτομαι λοιπόν άν θα μπορούσαμε να έχουμε μιά καλή φιλία.Πρός το παρόν,είμαι επιφυλακτική γιατί δέν μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο.Να πώ επίσης,ότι δεν μου έχει δείξει ότι θέλει να είμαστε friends with benefits,κάτι που ούτε κι εγώ θέλω.Θα ήθελα τη γνώμη σας.
5
 
 
 
 
σχόλια
Τώρα δεν νιώθει το βάρος ότι πρέπει να βοηθήσει. Το παρατηρώ γενικότερα αυτό, πολλοί άνθρωποι συμπεριφερονται με αναισθησία, όταν συμβαίνει κάτι κακό σε κάποιο δικό τους πρόσωπο, γιατί αγχώνονται; Γιατί νιώθουν ότι πέφτει πάνω τους ένα μερίδιο ευθύνης; Κάτι απ'όλα αυτά τέλος πάντων!
Προσωπικές παρατηρήσεις: Στους 6 μήνες περίπου με 1 χρόνο βγαίνουν οι διαφορές προσωπικοτήτων, αν δεν ταιριάζουν οι κοσμοθεωρίες και βασικές συνήθειες χωρίζεις. Στα 3 χρόνια περνά ο έρωτας και θέλει μις ανανέωση, για να μην αδερφοποιηθείτε. Στα 7 αρχίζεις και σκέφτεσαι μην έκανες μαλακία κι είναι τότε επικίνδυνο μην ξεστρατίσεις. Άπαξ και περάσεις την δεκαετία όμως συμπόρευσηςκαι έχεις κοινούς στόχους ζωής μπορείς να πεις ότι είσαι καλά, εφόσον δεν έχει χαθεί το νοιάξιμο κι ο σεβασμός. Θα μου πεις, πολύ μακριά πάει η βαλίτσα. Προϋπόθεση να θυμάσαι πάντα ότι εξελίσσονται οι άνθρωποι, η σχέση δεν είναι στατική, αλλά δυναμική, ξαναερωτεύεσαι, ξαναθαυμάζεις, ξανααναρωτιέσαι πού πας και τι κάνεις. Στη δική σου περίπτωση τώρα, είχατε διαφορετικές συνήθειες και δεν θέλατε να συμβιβαστεί ο ένας στο πλαίσιο του άλλου. Αρκετές σκοτούρες έχουμε. Εφόσον έχετε καλή επικοινωνία και σεβασμό, μαζί με κοινά σημεία ενδιαφερόντων, μπορείτε άνετα να δομήσετε μια ωραία φιλία από δω και στο εξής. Εφόσον κρατήσετε το σεξ έξω. Αν το βάλετε, κινδυνεύει να γίνει επαναθεώρηση προς τα πίσω, πώς θα ήσαστε αν. Στο χέρι σας είναι.
Δεν μου έχει τύχει κάτι ανάλογο για να σας δώσω μια πιο εκτενή άποψη, αλλά υποθέτω ότι τώρα με μια φιλία δεν έχετε τους εγωισμούς σας στη μέση ούτε προβάλλετε τυχόν υψηλές προσδοκίες σας ο ένας πάνω στον άλλον... Νιώθει ο καθένας σας πιο πλήρης, γι' αυτό και είστε σε θέση να μοιράζεστε ειλικρινές ενδιαφέρον, έγνοια και ιδέες χωρίς να σας νοιάζει ν' αλλάξετε ο ένας τον άλλον.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι περίπλοκες. Ίσως σαν φίλοι να καταλαβαίνετε καλύτερα ο ένας τον άλλον, από ότι σαν ζευγάρι. Πάντως να κάνετε μια σοβαρή συζήτηση για το πως μπορεί να εξελιχθεί η μεταξύ σας σχέση από εδώ και πέρα.... και θα δείτε. Εγώ πάντως δεν το βρίσκω κακό να είστε φίλοι, αν και οι δυο δεν νιώθετε άβολα όταν ο άλλος κάνει ξανά σχέση. Τέτοιου είδους θέματα να ξεκαθαρίσετε.
Scroll to top icon