ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι σε μια σχολή που δυστυχώς οι έριδες και τα κόμπλεξ ανωτερότητας (και κατωτερότητας) κυριαρχούν. Όταν πετυχαίνεις εσύ κάτι, σε φθονουν • και όταν πετυχαίνουν εκείνοι σε αντιμετωπιζουν με σνομπ ύφος βγάζοντας όλα τα απωθημένα που είχαν τα τελευταία χρόνια μαζί σου. Το αποτέλεσμα είναι να μην έχω κανέναν αληθινό φίλο από αυτήν την σχολή. Στον αντίποδα οι φίλοι μου εκτός αυτής, είναι πολύ νορμάλ άτομα. Μόνο που αδυνατούν να πιστέψουν ότι στον κλάδο μου κυριαρχεί η μεγαλομανία, τα κόμπλεξ και δυστυχώς η τρέλα. Οπότε καταλήγω να μιλάω...σε κανέναν για αυτά. Δεν έχει νόημα να πεις κάτι που έγινε,έμαθες όταν δεν σε πιστεύουν καν ότι είναι αλήθεια. Το πιο απλό παράδειγμα : σιγά μην πέρασε ο καθηγητής μόνο 4 άτομα από τα 400. Από αυτήν την σχολή λοιπόν ή τρελός θα βγεις ή μισοτρελος όπως γράφει ένα στιχάκι σε έναν κεντρικό τοίχο της και με επιβεβαιώνει κάθε μέρα ..