24.9.2019 | 19:03
[Σήμερα]
Είναι μία από τις μέρες που λες: "όχι, δεν πρέπει να το βάλω κάτω", όμως νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο - και ύστερα είναι η ελπίδα, που δεν πεθαίνει η καταραμένη.Στις σκέψεις σου υπάρχει ένα παράπονο: "μα γιατί δε μπορώ να σε βρω, αφού ξέρω πως υπάρχεις;"Και σκέφτεσαι πόσο ευτυχισμένη θα ήσουν αν τον είχες δίπλα σου, να περπατήσετε μαζί, να συζητήσετε και να γελάσετε μαζί, να αγκαλιαστείτε, να κρατηθείτε από το χέρι.Θα του έλεγες πως δεν χάσατε καιρό, ήσασταν πάντα μαζί και ας μην βρισκόσασταν. Πως η τελευταία σου σχέση σε άφησε μισή, αλλά δεν έχει καμία σημασία γιατί τώρα μπορείς να δώσεις περισσότερη αγάπη από ποτέ.Τα καθημερινά θα γίνονταν υποφερτά, τα προβλήματα μικρότερα. Όταν θα επιστρέφατε σπίτι, θα ξέρατε πως σας περιμένει μια ζεστή αγκαλιά και μία καλή κουβέντα.Τα σαββατοκύριακα θα κανονίζατε ραντεβού, να πάτε να δείτε εκείνη την ταινία και να την αναλύσετε, με πατατάκια και κόκα κόλα. Ίσως μία εκδρομή να ξεσκάσετε. Ή μία βόλτα στην πόλη και ένα μπουκάλι κρασί συνοδευόμενο από ήχους τζαζ και ροκ.Ύστερα σεξ. Αρκετό σεξ, να έρθετε κοντά, να δεθείτε και να ηρεμήσετε.Ναι. Αλλά κυρίως θα τα βρίσκατε στον τρόπο σκέψης. Κατά του ρατσισμού, της ανευθυνότητας, του ψέματος. Αν θα μπορούσατε, θα ζούσατε στη φούσκα σας, με λίγους και καλούς φίλους για κοινωνικό κύκλο.Η ελπίδα δεν πεθαίνει.
0