10.6.2016 | 18:16
Σήμερα ήταν απο τις ελάχιστες φορές που ξέσπασα σε λυγμούς...
Ξέσπασα επειδή συνειδητοποίησα για ακόμα μια φορά πόσο κενή νιώθω μέσα μου απο την αγάπη κάποιου άνδρα. Να μην έχω ζήσει τον τρελό έρωτα και τα δυνατά συναισθήματα στα 32 μου. Λογικό θα ήταν να είχα τουλάχιστον μία μακροχρόνια σχέση και οχι σχεσούλες. Αυτήν την ένταση, το πάθος, τον πόθο που νιώθεις για κάποιον άνδρα και αυτός για σένα.. Να υπάρχουν φορές που ζηλεύω άτομα που είναι και σε μικρότερες ηλικίες απο εμένα και τα έχουν ζήσει ή τα ζουν.. Και εγω τόσο κενή, τόσο άδεια...