ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μπορώ να πω ότι είμαι σε μικρή ηλικία για να έχω σχηματίσει τέτοιες απόψεις περί Θεού και θρησκείας.Αλλά από μικρό παιδί για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να πιστέψω τίποτα απ' όλα τα οποία έχουν γραφεί στην Αγία Γραφή ή στα ανούσια σχολικά βιβλία Θρησκευτικών. Πρόσφατα, διάβασα ένα βιβλίο το οποίο με στιγμάτισε. Βασικά, μία φράση του με στιγμάτισε. '' ...η ίδια η επιβίωση για εβδομήντα ή ογδόντα χρόνια το πολύ ήταν εν πολλοίς αποτέλεσμα σύμπτωσης. Να μην πεθάνεις από καρκίνο, να μη σε σκοτώσει κάποιος ασυνείδητος μεθυσμένος οδηγός, να μην πνιγείς σε σε μια άγνωστη θάλασσα και να μη βρεθείς τυχαία στο δρόμο κάποιου μανιακού δολοφόνου ή απλώς ενός αδίστακτου ληστή. Όχι, ένας Θεός που επέτρεπε να υποφέρουν καθημερινά άπειρα παιδιά που ποτέ τους δεν έφταιξαν σε κάτι, ακόμα κι αν υπήρχε, δεν ήταν δίκαιος. Και σε έναν άδικο Θεό επέλεγε να μην πιστεύει. '' Νομίζω ταυτίζομαι με τον συγγραφέα.