ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.10.2013 | 20:31

Σημερα που θυμηθηκα τυχαια..

..οτι εχεις επέτειο με την γυναίκα σου(γιατι βλέπεις 6 χρόνια ακομα και στο κρεββάτι φορουσες εκείνη την ηλιθια αλυσίδα με χαραγμένα τα αρχικά σας και την ημ.γαμου σας),εχω να ευχηθώ σε εμενα να ζήσω -ισως κάποτε ξανά ευτυχισμενη-και να με χαίρομαι που κατάφερα εδω και 3χρονια να ξαναγίνω ανθρωπος,να ξανακερδισω τον αυτοσεβασμό μου και να σε στείλω στο διάολο όπως ακριβως σου άξιζε,να επεξαρτηθω,γιατι αρρώστια ειχα σαν τα πρεζάκια και να δω την ζωή όπως την έβλεπα πριν μπεις σε αυτην βίαια επίμονα και απροσκλητα και με διαλυσεις..Δεν θα μεινω στο ποσο καλα κατάφερες να μου γαμησεις το μυαλο(και το σώμα)..ουτε στο ότι ησουν 15 χρόνια μεγαλύτερος κι εγω με σχεδον μηδανικη εμπειρια .. Ούτε ότι σε απευφευγα πολυ καιρο με οσες δυναμεις ειχα ,πριν ενδωσω,κι εσυ παντα εβρησκες τον τροπο να εισαι ενα βημα μπροστα μου..Θα μεινω στο ότι δεν κατάλαβες ποτε ποσο μου έκλεψες ότι αθωωο ειχα για πάντα.. Εγώ χώρισα,πάλεψα με την κατάθλιψη,έβγαλα τα μέσα μου σε όλους να τα δουν και να με καμαρωσουν,έκανα την όμορφη τακτοποιημένη μου ζωη ένα ωραιότατο μπουρδελο και την ξαναστησα απ' την αρχή,ενω εσύ βολευεσαι ακομα στο σπιτικό σου φαγητακι-που ελεγες ότι σιχαινοσουν-,κοιμάσαι στο ιδιο συζυγικό κρεββατακι-ναι,ναι,χωρίς στοργή και σεξ όπως οοολοι οι παντρεμένοι λέτε βρε παιδί μου- και βγάζεις βόλτα με καμάρι τον γιόκα σου που η γυναίκα που μισουσες-ελεγες-και τοσο κερατωνες,(μαζί και εμενα,τι γελοίο..!!) σου έχει μεγαλώσει με επιτυχία.. Να με χαίρομαι λοιπόν,με την καινούργια,εδω και τρία χρόνια,σκόρπια μου ζωή,αλλα καθαρή..και τίμια.. Και ισως,μαλλον σιγουρα,να μην ξαναδώ ποτε τον κόσμο καθαρά γιατι την ματια μου την βρωμισες,αλλα αξίζει που μετανιώνω καθε μέρα γι αυτο. Με κάνει να μην ξεχνάω ποτε πως νιώθουν οι αδύναμοι ανθρωποι και να μην βγαζω ευκολα συμπερασματα ..Μεγαλο συγνώμη στην γυναικα σου,που ευτυχως(?)δυστυχως(?)δεν θα μαθει ποτε..Α,και όσες φορές ακομα στην μικρή μου και ωραία γειτονιά επιλέξεις παλι τυχαία να πέσεις πάνω μου,δεν θα ξαναχω ποτε βλέμμα να σου δώσω..Τα ματια μου αρνούνται να πεσουν πάνω σου. Παρολαυτα να προσεχείς..οσο δεν πρόσεξα εγω..
 
 
 
 
Scroll to top icon