ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.11.2014 | 21:42

Σκατάνθρωποι άνθρωποι.

Τι θέλετε και δίνετε/ δίνεστε σε ανθρώπους που δε σας προσφέρουν τίποτα [0,-∞); Έστω κι αν αυτό το τίποτα είναι ένα κενό, καμουφλαρισμένο κάτι. Τους δίνετε τα πάντα, όμως γι'αυτούς είστε το υποκατάστατο, η δευτεράντζα, το τηλέφωνο που θα πάρουν για να αναλύσουν τα προσωπικά τους ζητήματα, να ζητήσουν συμβουλές, να κλάψουν στον ώμο του μαλάκα που θα κάτσει να τους βοηθήσει. Και στην τελική τι; Τους βλέπετε να σας γράφουν, να σας θυμούνται μόνο στην ανάγκη-καύλα τους και να επιδιώκουν επικοινωνία μόνο στην περίπτωση που χρειάζονται κάτι. Δε σας έχουν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό. Κι εσείς κάθεστε κι ελπίζετε και χαλιέστε κι αναλώνεστε κι αυτομουντζώνεστε και... και... και ... και... Δηλαδή, τι είδους μαζοχισμός σας δέρνει τέλος πάντων; Και γιατί έχει γιοοοομίσει ο κόσμος σαδιστές, πηδήκουλες ψυχολογίας, σκατανθρώπους που θα τους πέσει ο κώλος να κάνουν ένα καλό σχόλιο για την προσπάθεια του άλλου, αλλά θα ξινίσουν μούτρα και πέρα απ'την άποψή τους θα σου πουν και δυο τρεις μαλακίες να σου σακατέψουν το είναι σου. Αμ, το άλλο; Ρε πιθηκάνθρωποι, από πότε η ειρωνεία, ο σαρκασμός- κι όχι, δε μιλάω για την πλάκα και τον χαβαλέ που θα κάνεις εν ώρα μαλακίας- η αγένεια, η δηθενιά, ο κομπλεξισμός κι απαξίωση έγιναν μόδα; Ρε άντε γαμηθείτε ΌΣΟΙ το παίζετε ανώτεροι και νομίζετε ότι ο κόσμος κρέμεται απ'τα αρχίδια σας. Κι άμα μου καυλώσει κι εμένα, ρίχνω το επίπεδο κι έρχεται ίσια κι όμοια με το δικό σας. Γιατί, φίλες και φίλοι μου, αυτό που έχω καταλάβει είναι πώς τέτοιοι ακοινώνητοι άνθρωποι, άνθρωποι που δεν έχουν την κατάλληλη συναισθηματική και συγκινησιακή ωρίμανση, δεν πρόκειται να αλλάξουν και τους αξίζει τέτοια συμπεριφορά, ενίοτε. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες και τελικά καταλήγουμε εκεί που φοβόμασταν πως θα καταλήξουμε, να αναρωτιόμαστε πως ήμασταν τόσο μαλάκες, χάπατα + άλλοι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί, ώστε να νομίζουμε πως ο άνθρωπος αλλάζει. Πλην εξαιρέσεων τονίζω. Αν και εδώ που τα κλαίμε, δεν πολύ-πιστεύω στις εξαιρέσεις. Όπως έχει μάθει να μεγαλώνει κανείς. Πάρντονε μουά για το ασυνάρτητο κείμενο και τις χυδαιολογίες.
 
 
 
 
Scroll to top icon