ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σου παρουσιαζει τον εαυτο του σαν το καλο παιδι το σωστο που οσο του φερεσαι σωστα θα σου φερεται σωστα αυτη ητανε αγαπημενη του εκφραση στην αρχη...το ευαισθητο που εχει πληγωθει πολυ και του χουν κανει πολλα..τον τρυφερο τον ρομαντικο που σε νοιαζεται σε αγαπαει κλπ κλπ . Και ερωτω εγω οτι λαμπει ειναι οντως χρυσος ;;αν οντως ητανε αυθεντικα ολα αυτα που λεει θα τα διατυμπανιζε με το καλημερα σας;; Γιατι ενω λεει δε θελω να πας με αλλον θα σε σκοτωσω αν πας με αλλον (στην πλακα αυτο)η δεν θα σε αφησω να φυγεις αυτος κερατωσε;;και σου λεει στη μουρη σου οτι σκεφτεται να το ξανακανει επειδη λεει δεν του κρατας το ενδιαφερον πολυ ζωντανο...γιατι ενω λεει πως ειναι αισιοδοξος και κοιταει την θετικη πλευρα τα βλεπει αρκετα συχνα μαυρα και αλλαζει διαθεσεις χαλωντας μου την διαθεση στο πι και φι;;την μια ωρα ωραια περναμε την αλλη βγαινω και τον βρισκω στον καναπε σαν την μεγαλη παρασκευη;;ολη την ωρα πως να του φτιαξω τη διαθεση και γιατι υπαρχει αυτη η ενταση εγω δεν υπαρχω πουθενα...του κανω κουβεντα και καποια πραγματα που δεν μ αρεσουν κλπ κλπ αντιδραει ψυχρα λεει πραγματα που ξερουν οτι θα με πληγωσουν αλλος ανθρωπος μετα απο λιγο κλαιει και μου λεει πως ολο αυτο ειναι μια μασκα μια αντιδραση σε πραγματα που δεν του αρεσει να ακουει..ειναι οντως αντιδραση η το πραγματικο προσωπο;;και γιατι αντιδραει ετσι;;Για ατομο με εμπειρια στις σχεσεις που λεει πως εχει δουλεψει με τον εαυτο του σε αντιθεση με μενα που ειμαι απειρη και δεν τα χω βρει με τον εαυτο μου η συμπεριφορα του δεν μου φαινεται και πολυ συμπαγης..τι λετε κι εσεις ρε παιδια θελω γνωμες....ειμαι υπερβολικη που κατι μου ξινιζει;;ολοι οι ανθρωποι εχουν ελαττωματα αλλα αυτα με εχουν φθειρει καπως σαν ανθρωπο και εχουν ριξει την αυτοεκτιμηση σου...με τουτα και με κεινα μαντεψτε ποιος βρεθηκε σ αυτην την σχεση να εχει πληγωθει και να μην αναγνωριζει τον εαυτο του ..εγω που φαινομουνα η επικινδυνη να τον πληγωσω ,η μοιραια που αλλαζει καθε τριμηνο και αντρα..οταν ομως εχουμε σχεση ειμαστε εκει εμενα δε μου φαινεται οτι αυτος ειναι εδω παντως..ολη την ωρα να μην τον πληγωσω να τον νοιαζομαι να τον φροντιζω και παρατηρω οτι αδιαφορει για μενα εν τελει σε πολλα πραγματα και λεει το ξερω οτι μ αγαπας παραπανω...ειπα κι εγω πολυ καλη κατασταση για να κατσει σε μενα βγαζει σιγα σιγα και κανει πραγματα που με πληγωνουν κι εγω τα συγχωρω και συνεχιζω και συνεχιζω γιατι νομιζω οτι ολα αυτα ειναι στο μυαλο μου και οτι ειμαι και υπερβολικη και τρελη απο πανω ..ειμαι χαμενη..παω με τα νερα του τι θελω και τι νιωθω φοβαμαι να το εκφρασω και γι αυτο με εχει πει και διπροσωπη..εχω γραψει κι αλλες φορες στη στηλη και με εχετε βοηθησει πολυ με τις συμβουλες ...οταν του ειπα μια φορα οτι καλο ειναι ολοι να κανουμε την ψυχαναλυση μας σαν ανθρωποι μου λεει πως τον εαυτο μου μονο αυτος τον ξερει και οτι κανενας ξενος δεν θα σε βοηθησει..αν ητανε ετσι να μην υπηρχαν οι ψυχολογοι να τα καναμε ολα μονοι μας..τυψεις τυψεις ολη την ωρα μην κανω κατι και στραβωσει και την αισθηση οτι τα κανω ολα λαθος ..αμαν πια με αυτο μου λεει ετσι εισαι σαν ανθρωπος εγω ομως νομιζω οτι καποια συμπεριφορα του με πυροδοτει και νιωθω ετσι...